Snert.....

Zowat elk jaar in de winter maakte mijn mams een grote pan erwtensoep. Ze was er een tijd mee bezig, eerst het uitzoeken van de beste hamschijf bij de slager, het uitzoeken van de spliterwten, het kopen van groenten en uiteindelijk het maken van de soep zelf. Wie zin had kon binnenlopen en een bordje mee-eten. Met roggebrood en katenspek!

In december dacht ik nog, laat ik deze winter die soep nu eens maken. Niet vergeten om haar het recept te vragen! Te laat, te laat. Nooit meer aan gedacht, al zou het ook een beetje belachelijk zijn geweest om achter de ambulance aan te hollen en te roepen: Zeg mam hoe moest dat nu ook al weer met die snert!

Er zat niks anders op ik moest gewoon zelf aan de bak. Zelf onderhandelen met de slager, zelf op alle knolselderijen kloppen of ze niet hol waren van binnen en zelf alle preien snijden en de ogen uit m'n hoofd huilen (doe ik altijd bij prei snijden)

Nu staat er hier een pan erwtensoep zachtjes te borrelen op een laag vuurtje en het lijkt zowaar op en ruikt ook nog naar snert! Ik denk dat ze me wel een beetje helpt!