Vincent en Braderie

Op zo'n regenachtige dag als vandaag heeft mijn vader het vaak erg moeilijk want dan mist hij mijn moeder extra en dat is logisch natuurlijk. Gelukkig hebben wij vakantie en hadden we deze dag al afgesproken om naar hem toe te gaan. Hij zit in hun caravan (pardon pap, chalet) op de Veluwe. Nu de weergoden ons niet gunstig gezind waren moesten we een ander plannetje bedenken, want van de hele middag naar druipende bomen staren gaan mijn tranen ook erg los zitten. 

Zowel mijn man, als ik, als mijn vader hebben een museumjaarkaart, dus op naar het Kroller Muller museum in Nationaal Park de Hoge Veluwe. Onderweg hoopten we nog dat het droog zou worden zodat we de auto op het terrein buiten het park konden zetten en op een witte fiets naar het museum konden, maar dat feest ging niet door. In het museum is op dit moment een tentoonstelling van Vincent van Gogh en ik wilde die wel heel graag zien. Het was mooi, een beetje klein, die tentoonstelling, maar wel mooi. We sloegen een prettig uurtje stuk daar. 

Op de terugweg begon het op te klaren en toen we bijna bij de caravan waren scheen zelfs de zon. We moesten nog wat voor het avondeten halen dus maar even naar het dorp. En daar was de boel helemaal afgesloten want er was braderie vanavond en die waren ze net aan het opbouwen. Uiteindelijk een parkeerplaats gevonden en eerst maar even een drankje op een terras. 

Daar zaten wij eerste rang. We hadden prima zicht op de opbouw van de ijstent voor ons en even later sjokte de halve Veluwe door de straat langs de braderie. We zaten daar zo gezellig dat we maar besloten een hapje te blijven eten. Wat heb ik genoten zeg en niet alleen van het eten, maar ook van het mensen kijken. 

Want lieve lezers er zijn mij een behoorlijk aantal dingen opgevallen:
1. Kamperen op de Veluwe noopt tot een bepaalde klederdracht. Korte broek, afgewassen shirt (liefst te kort) en birkenstock slippers;
2. Ik heb godzijdank lang niet het dikste achterwerk, er zijn er zat die het van mij winnen. Nou en dat stemt toch tot vrolijke gedachten;
3. Als je met vakantie bent dan hoef je per definitie je haar niet te kammen. Mensenkinderen wat heb ik een onverzorgde mensen voorbij zien marcheren.
4. De meeste vrouwen dragen geen goedzittende bh. De dames, meestal van kloek formaat, zwabberen heen en weer dat het een lieve lust is, in het meestal te kleine shirt.
5. Dat mensen op birkenstock slippers willen lopen moeten ze natuurlijk zelf weten, wie ben ik om daar wat van te vinden, maar waarom die grijze, grauwe en gebarsten dikke eeltlagen niet even met een puimsteentje glad maken. 
6. Lieve mannen, als jullie nu perse sokken in jullie sandalen willen dragen trek ze dan niet op tot jullie knieen. Echt, geloof me daar worden jullie niet aantrekkelijker van. 

Dat was dus een leerzaam etentje daar op het terras en het stemt me tot nadenken. Ik begrijp best dat je niet gaat kamperen in je goeie pak en dat een korte broek en shirt veel lekkerder zit op de camping, maar waarom moet het zo verwassen en te kort zijn? Zijn die spiegels in het toiletgebouw zo beroerd dat je niet kunt zien dat je haar gekamd is met een rotje? Of moet je het hele jaar al je haar kammen en is het die paar weken op de camping dan lekker om de boel de boel te laten. Ook al zaten wij vroeger zes weken in onze stacaravan op de Veluwe, met ongekamde haren kwam ik de deur niet uit. Daar heeft mijn moeder wel voor gezorgd. Uiterlijke verzorging heeft ze er met de paplepel ingegoten.

Waarom dames van Nederland lopen jullie met van die beroerde bh's zodat de borsten een eigen leven leiden en allebei een kant van de straat in de gaten houden? Het is echt geen gezicht, die zwabberende dames. Een goede bh doet wonderen voor je figuur en voor je uitstraling. En waarom dames laten jullie toe dat die mannen die sokken zo hoog optrekken? Daar zeg je toch wat van? Maar ja diezelfde echtgenoot zou jullie natuurlijk ook een goede lingeriezaak moeten binnenslepen om een passende bh te kopen. 

Antwoord op deze vragen ga ik natuurlijk niet krijgen en eigenlijk maakt me dat ook helemaal niet uit, want het was heerlijk om dit straattheater te aanschouwen. Net zoals ik van Vincent genoot, genoot ik dus ook van de braderie. Met mijn moeder kon ik dat ook zo goed; mensen kijken. Ik weet zeker dat ze vanmiddag met me meegenoot daar op dat terras.