Oudtante

Een week of wat voordat Arthur met zijn papa en mama kwam logeren kregen wij bericht dat ons oudste nichtje van mans kant samen met haar partner een baby verwacht. Hoe leuk is dat! Heel erg leuk want het nichtje wat mij voor de eerste keer tante maakte wordt nu zelf moeder. Nog leuker is dat toen zij klein was ze een dankbaar onderwerp was om voor te breien.

Ettelijke vestjes en truitjes heb ik voor haar gebreid. Toen ze wat ouder was en ze goed kon kletsen kwam ze soms zelf heel parmantig vertellen dat ze wel een trui wilde met Nijntje of met Minnie Mouse en dan ging deze tante wol halen en breide zich een ongeluk. Hele mooie herinneringen heb ik daaraan.

Toen we het heuglijke nieuws hoorden bood ik aan om ook voor haar een dekentje te breien of te haken. Dat vond ze erg leuk en toen ze hier op "kraamvisite" was om Arthur te leren kennen was ze direct weg van het Dikkie Dik dekentje. Niet dat ze hetzelfde wil, want deze is van Arthur, maar ze mag zelf kiezen of er een figuur moet worden ingebreid of dat het een ander soort dekentje moet worden. Zodra ze weten wat voor kleur de kinderkamer gaat worden laat ze me dat weten en kan ik aan de slag.

Mijn schoonzusje, die nu dus ook oma wordt, hing van de week trots aan de telefoon want de 20 weken echo was geweest en haar kleinkind is helemaal gezond. Gelukkig!! Wil je ook weten wat het wordt, vroeg ze plagerig? Nou natuurlijk wil ik dat. Wat denk je vroeg ze. Een meisje zei ik. Tenslotte heb je altijd 50% kans dat het goed is, maar ik zag mijn nicht gewoon met een meisje in haar armen. En jawel hoor, het wordt een meisje. Zo leuk! Nu was een jochie natuurlijk ook geweldig geweest, maar brei technisch is een meisje leuker. Leuker omdat ik jongetjes dingen voor Arthur kan maken en nu dus meisjes dingen voor ons achternichtje.

Afgelopen vrijdag kocht ik twee bollen witte babywol. Ik had ineens zin om een babyvestje te maken en in het breiblaadje waar ik al een vestje voor Arhtur uit gemaakt had, staat ook nog een schattig kabelvestje voor een pasgeborene. Toen wist ik nog niet dat het een meisje zo worden, maar kabeltjes zijn ook stoer voor meisjes toch?

Maar nu ik weet dat het een meisje wordt ben ik het wereldwijdeweb eens opgedoken en heb ik me ondergedompeld in babyvestjes. Eigenlijk niet zo handig want nu kom ik de een nog schattiger dan de ander tegen. En nu kan ik dus niet meer kiezen!

Deze....

of deze,,,,,,,,,

of toch deze, die is al te schattig.......

Of toch deze, want die is ook zo lief......

Nee het valt nog niet mee om te kiezen!

En terwijl ik zo aan het zoeken en genieten was kwam ik nog een leukerd tegen!

Een olifantentrui voor Arhur! Als ik die aan mijn schoondochter laat zien dan wordt ze vast verliefd, maar dit patroon is pas vanaf twee jaar en dus hebben we daar nog even de tijd voor.

Ik ga nog even wikken en wegen welk vestje ik ga kiezen!