Vuurwerk!

Ik hou niet van vuurwerk! Ziezo dat is eruit. Tenminste ik hou niet van het letterlijke vuurwerk wat over een paar dagen om twaalf uur de lucht in gaat. Daar heb ik een hekel aan. Sterker nog, op zijn Amsterdams; ik heb er een pesthekel aan!

Dat is een dingetje hier in huis want mijn echtgenoot houdt juist heel veel van vuurwerk en die verstookt dus ook graag een paar pijlen aan het begin van een nieuw jaar. Vroeger als klein jongetje mocht het niet van zijn ouders en wat niet mag wordt natuurlijk almaar begeerlijker en dus heeft hij zodra hij op eigen benen stond altijd wat vuurwerk gehad om het nieuwe jaar in te luiden.

Gelukkig hanteren wij al ruim 27 jaar het principe Leven en laten Leven dus hebben we er wel een verschillende mening over, maar nooit onenigheid. Wat dat betreft kunnen meneer Trump en meneer Poetin nog een voorbeeld aan ons nemen. Dat principe zouden zij ook eens moeten hanteren.

Nu las ik eens een verhaal van een oude Indische dame die perse vuurwerk af wilde steken elk jaar. Het was als vrouw echt niet gebruikelijk om dat te kopen en dus kocht haar man dit voor haar, terwijl hij er ook een hekel aan had. Het moest vuurwerk zijn met luide knallen en dat wilde ze niet zomaar, nee er zat een goede reden achter, namelijk dat die harde knallen de boze geesten van het oude jaar laten verdwijnen en dat het nieuwe jaar schoon kan beginnen.

In gedachten zag ik het voor me, zo'n oud breekbaar Indisch dametje die op haar sloffen om middernacht met een grote sigaar zo'n vuurpijl aansteekt om de boze geesten voor haar familie weg te jagen. Dat is toch eigenlijk pure liefde!

Sinds ik dat weet bedenk ik me maar dat mijn man met zijn vuurwerk ook de boze geesten wegjaagt voor zijn gezin en familie. Dat is dan toch een mooie gedachte.

Ik hou wel van vuurwerk in muziek. Van een groot Philharmonisch orkest dat een muziekstuk in al zijn facetten opzweept naar een denderend einde. Van de zomer woonden we een concert bij in het concertgebouw in Amsterdam, daar speelde het Noord Nederlands orkest allerlei filmmuziek en van dat vuurwerk geniet ik nog steeds na.

Ook mag er best wat vuurwerk in de keuken zijn! Lekkere gerechten met verschillende smaakexplosies, dat is meer mijn ding.

Kortom er mag best een beetje vuurwerk zijn in het dagelijkse leven, want anders wordt het wel een erge saaie, gezapige boel. Bovendien schijnt het een hele boel boze geesten te schelen en dat is natuurlijk mooi meegenomen!