De R is weer terug in de maand want het is september. Eerst waren dochter en ik nog een lang weekend in Marseille om als gezin samen haar 25e verjaardag te "vieren". Vieren tussen aanhalingstekens want ze vond zelf dat er niets te vieren viel zonder haar vader die zo enorm wordt gemist.
Maar we waren samen en Arthur was degene die er voor zorgde dat we toch ook konden lachen. We kwamen s'avonds laat aan toen hij al lang sliep, maar om kwart over zes kroop hij bij me in bed en vroeg; Oma, hoe gaat het met de hommels in je tuin en heb je er eentje voor me meegenomen? Dat beeld was zo hilarisch dat we direct in de lach schoten. Ik zag het voor me, eerst een hommel vangen in een lucifersdoosje en hem dan meenemen in mijn tas en bij de security uitleggen dat je een hommel hebt meegenomen voor je kleinzoon. Nee, lieve Arthur een hommel hebben we niet voor je meegenomen, maar wel iets anders. Nou dat was ook goed en toen zijn we nog even gaan slapen.
Het werd een verjaardag met een lach en een traan, met mooie herinneringen, met lekker eten en proosten met een glas champagne. Om te vieren dat ze 25 is geworden, maar ook zeker om te herdenken met hoeveel liefde we haar hebben ontvangen en hoe blij en trots hij met en op zijn meisje was. Het was fijn om samen te zijn. Natuurlijk was er die grote, lege plek, maar we stonden er bij wijze van spreken samen om heen en hielden elkaar vast.
Terug in Nederland vond ik een heel lief cadeautje op de mat en moest er van alles nog worden gedaan, maar woensdagavond moest toch echt mijn werktas worden ingepakt, boterhammen gesmeerd en de wekker gezet om op tijd te beginnen aan mijn eerste werkdag!
Woensdag had ik al een welkomst boeket van mijn nieuwe werkgever ontvangen en donderdag werd ik hartelijk verwelkomd door mijn leidinggevende en moest ik me daarna melden voor een introductiebijeenkomst met 28 andere nieuwe collega's. Daar werden we hartelijk welkom geheten door een afvaardiging van de directie, kregen we een filmpje te zien over het bedrijf en was er een uitgebreide presentatie over veilig werken.
Mijn nieuwe werkgever is gespecialiseerd in duurzame technologie op verschillende gebieden en het is dus allemaal heel technisch. In mijn vorige werk waren er functies zoals Uitvaartverzorger en Algemeen Assistent Crematorium en wist ik precies wat die functies inhielden en nu gaat het bijvoorbeeld over een Lasser, Fitter of een medewerker Modificatie. Geen idee wat dat laatste precies inhoudt, maar hoewel de functies anders zijn en het bedrijf ook gaat het om de mensen die er werken en dat is nou precies waar ik me in mijn functie als Inzetbaarheidsadviseur mee bezig mag houden.
Het is natuurlijk allemaal nog wennen en leren kennen, maar ik voel me er na twee dagen al behoorlijk thuis. Er hangt een prettige sfeer en daar gaat het om!
En zo is het dus september geworden en voor mijn gevoel ben ik in de volgende fase terechtgekomen. De fase van een werkende weduwe in een nieuwe omgeving. Waar ik moet laten zien wat ik op werkgebied waard ben en waar ik weer een nieuw ritme moet zien te vinden. Een ritme waar rouwen, werken en tijd voor familie en vrienden in balans zijn.
Het is fijn om weer werk te hebben, maar het niet meer kunnen delen met mijn lief, nooit meer samen na het werk aan de keukentafel een drankje doen en dan samen het eten klaarmaken doet nog steeds veel pijn. Ook dat zal moeten wennen.
Wat fijn dat je zo'n mooi welkom krijgt op je nieuwe werk!
BeantwoordenVerwijderenNog gefeliciteerd met die mooie mijlpaal van je dochter, en ja, dat het niet zo feestelijk voelde voor haar, dat is zeer begrijpelijk.
Geweldig, het verhaal van Arthur en de hommel!
Lieve groet,
Akkelien
Wat fijn te lezen Annemarie dat het een warm welkom was op de eerste dag. Inderdaad dat moet weer allemaal wennen. Mooi dat jullie samen een weekend in Marseille zijn geweest met samen de verjaardag van jullie dochter hebben gevierd, voor haar en iedereen heel moeilijk. Maar de warmte van het samenzijn zal veel verzacht hebben. Haha, die Arthur toch, wat een mooi verhaal weer over die Hommel.
BeantwoordenVerwijderenHet gemis is ook nu juist zo voelbaar, veel sterkte, en ook succes met je baan natuurlijk.
Liefs,
Josephine
Wat mooi dat jullie met elkaar konden zijn, op de verjaardag van je dochter. Heel begrijpelijk dat ze geen zin had om te vieren, maar op deze manier wel een waardevol moment voor jullie allemaal. Mooi verhaal van de hommel en Arthur! En wat ontzettend fijn, dat je je zo welkom voelt bij je nieuwe werkgever. Het wordt moeilijk, na je werk thuiskomen in een leeg huis, je verhaal niet kwijt kunnen aan je lief. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenWat gaat de tijd snel, je bent al weer aan het werk.
BeantwoordenVerwijderenMoeilijke momenten zo, een eerste verjaardag voor je dochter zonder vader, tja dat valt allemaal niet mee, gelukkig waren jullie samen. Die Arthur, die laat je altijd weer lachen en wij mogen mee lachen. Ik wens je veel plezier met werken en ik wens je ook toe dat je een manier vindt om het thuiskomen wat te verzachten. Liefs Anita