Breicafe

Ik heb het al eens eerder gezegd; ik kan er niks aan doen maar ben nu eenmaal een huismus. Ik ga graag de deur uit om te werken hoor! Heerlijk vind ik dat zo s'morgens alleen in de auto op weg naar Almere. Altijd op de Hollandse Brug even naar het water kijken. Het is eigenlijk altijd mooi! Ik vind het ook gezellig om even naar de stad te gaan, een beetje winkelen, mensen kijken en een terrasje te pikken. Of even naar de markt, gewoon even lekker snuffelen en allerlei lekkers mee naar huis nemen. Een avond met familie of vrienden, gezellig! Als je met me uit eten wilt? Heerlijk! Alleen dan wel naar een restaurant waar nog echt gekookt wordt. Want daar waar ze uit zakjes en pakjes koken hoef ik niet te zijn! Het klinkt arrogant en zo bedoel ik het niet, maar dan kan ik het thuis zelf beter! En sinds ik een vaatwasmachine heb is dat ook geen argument meer! Die afwas! En toch, ik geef het eerlijk toe, het allerliefste ben ik thuis. Gewoon in mijn eigen hut, alleen of met het gezin. Truttig ja! Schamen Nee! Het is lekker om op je eigen bank te hangen met een goed boek en je daarin helemaal te verliezen. Of fijn een beetje aanrommelen in de keuken en iets lekkers koken. Een beetje het Libelle gevoel! Alhoewel ik met die Libelle wel een beetje klaar ben. Als je vrouwen met maat 42 al volslank noemt waar blijven we dan! Maar dit geheel terzijde. Wat ook heel truttig is maar waar ik van kan genieten is een beetje breien! Ja ik heb dat vroeger thuis van mijn mams geleerd. Mijn oma was coupeuse en kon prachtige kleding naaien. Ook was ze handig met de haak- en breinaalden. Mijn moeder ook en zo kwam het dat er vroeger thuis altijd wel gehandwerkt werd. Heel gezellig om met een brei- of haakwerkje bij onze snorrende gaskachel met de kat op schoot. Dat was dan weer niet zo handig want die kat ging met de draden spelen. In de jaren 80 was het zelf truien breien helemaal in. Met de meest ingewikkelde motieven. Daarna was het een poosje uit de mode en moest je vooral niet hardop zeggen dat je breien leuk vond want je werd dan toch een beetje aangekeken alsof je rijp was voor een psychiater. En nu? Nu is het weer helemaal hip. Je hebt de leuktste breiblogs, ja heus, op internet en de gezelligste wolwinkels fleuren het net op. Ook in de stad en op de markt tref je weer wol- en handwerkwinkels aan. Dus mag ik weer lekker los met de pennen. Ik heb er niet zo heel veel tijd voor maar een simpel werkje wat je zo weer even oppakt is te doen. En wat nu zo lekker is, het helpt om te ontspannen. Je kunt er lekker bij zitten mijmeren en je maakt je hoofd leeg. De afgelopen 2 jaar als ik weer eens naast manlief in het AMC zat heb ik wat afgebreid. Zeker met een moeilijk telpatroon helpt dat om de tijd door te komen en de zenuwen in bedwang te houden. En dat brengt me dan weer op een idee. De zorg wordt alsmaar duurder en voor geestelijke zorg moet je een hoop bijbetalen dus is mijn advies, als je een beetje in de put zit, (dus niet zo erg dat je perse naar een psych moet) ga dan lekker naar het breicafe. Is ook goed voor de economie als je er nog een drankje bij neemt. Al breiende maak je je hoofd leeg en al pratende met de andere breiende bezoekers kun je je sores kwijt. Voor iedereen geschikt. Ja mannen voor jullie ook! Hebben jullie nooit van die poppen- en kerstballen breiende heren Anne en Carlos gehoord? Nee? Nou google maar even! En hoor ik anderen nu zuchten dat kan ik niet! Hoezo? Jullie kunnen de prachtigste presentaties in mekaar draaien, goede marketing plannen maken etc maar met een bolletje wol en 2 pennen komen jullie niet ver? Slechte smoes. Op youtube staan hele leuke filmpjes die het je zo leren. Nee ik wil jullie niks door de strot duwen maar ik denk dat mijn plan goedkoop, makkelijk uitvoerbaar en een goede aanvulling om de crisis mee op te lossen is. Want wat doen we met al die breisels? Aantrekken, kan de kachel ook een tikkie terug en als we er allemaal in lopen, loopt niemand voor schut! Ik zal Mark en Diederik eens bellen!