Badbruisbal

Een mens moet zich zelf zo af en toe verwennen! Dat kan met een doos bonbons, lekker shoppen en allerlei leuke niemendalletjes kopen, maar het is minstens zo fijn om je zelf te verwennen met een warm bad. Nog fijner is om aan dat bad een heerlijk ruikend schuim, badzout of olie toe te voegen. Je laat je dan in dat warme, heerlijk geurende water zakken, kussentje onder je en maskertje op je kop en genieten maar. Een heerlijk boek erbij en een lekker kopje thee op de badrand maakt zo'n verwennerijtje helemaal af! 

Gisteravond was ik wel weer eens toe aan een verwennerijtje en omdat er geen bonbons in huis was en shoppen op een maandagavond een pietsie lastig is viel de keuze op een warm bad. Nu is het met mijn slechtgehumeurde knieen best lastig om elegant in het water te zakken dus werd er de laatste maanden niet veel gebadderd, maar gewoon gedoucht! Ook lekker hoor, maar dat betekende wel dat ik op zoek moest naar een lekker badluchtje. Ergens in de spelonken van de kast vond ik een mandje van een welbekende drogist, goed gevuld met diverse badartikelen. Er zat zo'n plastig badspons in, een paarse eend, een tube met badparels en een grote badbruisbal! 

De badparels, spons en eend liet ik in de mand, ik had geen zin in zo'n kwakend beest in mijn bad, want lag daar voor mijn rust en nam de badbruisbal mee naar de badkamer. Het was een paarsig geval met donkerpaarse stippels (toen had ik al argwaan moeten krijgen), peuterde het cellofaantje er vanaf en liet de bal behoedzaam in het bad glijden. Zo'n bad is natuurlijk niet gelijk vol en daarom zocht ik op mijn gemak een boek uit, een oud en veel gelezen exemplaar want als zo'n oud besje verzuipt is dat niet zo'n punt en ging op zoek naar een oude leesbril. Helaas is dat laatste erg nodig tegenwoordig. Op mijn e-reader kan ik de letters groter zetten waardoor een bril niet nodig is, maar ik durf niet met mijn reader in bad. Een onhandige beweging en je reader is verzopen, dat wil ik niet riskeren. 

Toen alle attributen voorhanden waren keek ik of het bad al vol genoeg was en de schrik sloeg mij om het hart! Want de bal, geheel uiteengevallen bleek een badbruisbalterrorist te zijn. In zijn binnenste had hij allerlei vieze drab (lees heide- en lavendelblaadjes) die hij in mijn lekkere warme water had uitgespuugd. Het was een vieze boel. Maar ja om nu dit dure warme water zomaar te verspillen ging mij ook aan het hart dus liet ik mij in het water tussen de drab zakken. 

Het water was warm, mijn boek was gezellig en toch wilde de sfeer maar niet echt ontspannen worden. Ik lag daar een beetje te dobberen met al die bende plakkend aan mijn lijf. Later bleek dat het keurig op het cellofaantje stond vermeld dat er plantenresten in zaten en dat deze de badderende mens een zacht velletje zouden bezorgen. Nou dat laatste klopte wel, maar dat was dan ook het enige positieve. Toen kwam het onvermijdelijke moment dat het bad leeg moest. Maar waar laat je al die troep. Moest ik eerst beneden uit de keuken een schuimspaan halen en de bende in een emmer doen? Gelukkig hadden we nog het afvoerzeefje, het water liep leeg en liet de drab achter in het bad. Ik ben nog een halfuur bezig geweest om de boel weer op te ruimen. Echt heel erg ontspannend hoor! Deze badbruisballen komen er bij mij niet meer in en medelezers wees gewaarschuwd, lees dus altijd eerst het cellofaantje!