Bloedheet!

Het brood was op! En dat kan dus niet in een huishouden, dan hebben je bloedjes van kinderen niets te eten. Trouwens ik lust zelf ook graag een bammetje. Dus na het werk op naar de bakker. Dat was nog vroeg in de middag, want soms werk ik na een afspraak op locatie verder thuis. Dat is minder gezellig dan bij mijn collega's te zijn, maar wel efficient, want geen reistijd en het is dan lekker stil in huis, omdat ieder naar school of werk is. Ook op zo'n thuiswerkdag moet er een boterhammetje worden gegeten. Het was mooi weer en eindelijk kon je met goed fatsoen zonder kouwelijk te bibberen de straat op. 

Wij hebben hier in het buurtwinkelcentrumpje geen echte bakker zitten, maar een soort van kadetterette. Het is een kleine winkel waar dus niet zelf gebakken wordt, dat gebeurt ergens in een bakkersfabriekje op een industrieterrein en s'morgens wordt de hele handel de winkel ingesleept. Veel liever kom ik in het centrum van het dorp bij de bakker die nog wel zelf bakt. Maar ja dan moest ik een stukkie verder en het was in de baas zijn tijd en ik had trek dus voor deze keer maar naar de kadetterette. 

Gelukkig lag er nog brood en er was ook nog voldoende taart en gebak maar die vitrine negeerde ik manmoedig en begaf me naar de afdeling kleine broodjes voor een hard wit puntje en een kaascroissant voor dochter. Vindt ze lekker als ze uit school komt. 

De bakkersvrouw van dienst stond mijn zoektocht met de armen pontificaal over haar borst gevouwen vanachter de toonbank gade te slaan. Toen ik mijn aankopen op de toonbank legde om af te rekenen zei ze tegen mij, na mijn goedemiddag waar ze niet op reageerde, ik heb het bloedheet! 

Tja het was lekker weer maar niet bloedheet. Nu was ze van een leeftijd dat de overgang en een daarbij behorend opvliegertje de boosdoeners kunnen zijn, maar met bakkersvrouwen over de overgang praten, daar begin ik niet aan. Voor je het weet krijg je akelige details of sla je de plank volledig mis omdat je haar tien jaar ouder hebt geschat dan ze in werkelijkheid is. Dan wordt zo'n mevrouw of heel boos of ze gaat huilen en dan smaakt je pas aangeschafde brood echt niet meer en moet je alsnog naar de bakker in het centrum van het dorp. 

Dus zei ik maar zo nonchalant als mogelijk, ach het is lekker weer. Ja zei de bakkersvrouw het is ook lekker weer maar ik heb het wel bloedheet en dat komt natuurlijk omdat ik de hele dag bij die oven sta van wel 200 graden. Achter in het winkeltje staat namelijk een klein oventje alwaar de bakkersvrouw van dienst een pizza- of een saucijzenbroodje kan opwarmen. Die oven maakte nu een koude en vooral lege indruk en behalve ik was er geen klant in de winkel. Ja herhaalde ze nogmaals, wel tweehonderd graden! Nou dacht ik, maar goed dat u niet bij ons werkt want onze ovens zijn wel twaalfhonderd graden. Maar dat zei ik maar niet en humde maar zo'n beetje van dat tweehonderd graden erg warm was. 

Ze keek me aan, leunde met haar ellebogen volop op de toonbank en boog zich naar mij over en zei, weet u wat nou zo naar is mevrouw? Ik wist dat niet en schudde dus nee en de bakkersvrouw vervolgde terwijl ze nog een klein beetje verder doorboog alsof ze iets heel vertrouwelijks in mijn oor ging fluisteren, mijn dochter heeft een badpak maat 38 gekocht!

Ik dacht echt dat ik in de maling werd genomen, maar serieus zei ze en normaal moet dat badpak passen want ze heeft ook maat 38. Maar nu past het niet en moest ze maat 40 bestellen en ook die past niet. Ze haalde haar ellebogen van de toonbank en wees met haar handen hoe strak en ellendig maat 40 gespannen zat over het ranke lijf van de dochter van de bakkersvrouw. Ik zag het voor me, maar begreep niet zo goed waar ze met haar verhaal naar toe wilde. Ik knikte dus maar eens en wilde al weglopen, maar ze moest mij de zak met de kaascorroissant nog geven die ze nog in haar hand had en ik bleef dus staan. Denkt u nou ook zei ze toen, dat er tegenwoordig alleen maar Chinese maten zijn? Ik had geen flauw idee, maar om er vanaf te zijn zei ik met een vriendelijke glimlach dat ze daar best eens gelijk in kon hebben. Ze veerde op gaf me mijn kaascroissant en zei tevreden, ik ben blij dat u er ook zo over denkt. En ik heb het nog steeds bloedheet.

Dat had ik inmiddels ook!