Wat is dan het novembergevoel? Nou voor mij is dat de een-na-laatste maand van het jaar, de maand die al verwachtingsvol uitkijkt naar de feestdagen, maar waar de dagen nog niet zo achterlijk druk zijn en waar je nog niet van alles hoeft. Een maand met een prettig soort van voorpret. Het is al vroeg donker, het weer wordt meestal wat slechter, de blaadjes waaien nu echt van de bomen en soms kan het zo gezellig stormen.
De maand van gevulde speculaas als de Sint weer in het land is, de maand waarin nu echt de tuinmeubels opgeborgen worden, maar ook de maand waarin soms nog een enkele late roos bloeit waar je dan extra van geniet.
De maand van lootjes trekken voor Sinterklaas en bedenken wat zullen we met de feestdagen eens gaan doen of juist de maand waarin je nog helemaal niet aan de feestdagen wil denken. Alles kan en mag nog in deze maand. Je hoeft nog niet zoveel. Eigenlijk alleen maar genieten van dat herfstgevoel en het kneuterige binnen zijn in je lekkere warme huis. Zeker als je net van buiten komt waar het guur en nat is. Zo'n maand dus!
Dit jaar had ik dat kneuterige gevoel eigenlijk helemaal niet en dat was best jammer. Waar het aan lag wist ik niet goed. Kwam het nou doordat ik mijn mams zo mis en heel erg op zie tegen die feestdagen? Of kwam het door onze vakantietrip naar Rome, waar het gewoon nog lekker 21 graden was en het overdag goed toeven was op een terras. Of kwam het doordat mijn schoonvader, al een poosje bezig met het laatste eindje van zijn leven, afgelopen zaterdag ons vredig voorgoed verlaten heeft. Ik wist het niet zo goed, maar miste het gevoel wel. Want van de kleine dingen die het seizoen bieden te kunnen genieten geeft mij altijd zo'n prettig gevoel.
Ik kwam er niet goed uit en liet het toen maar voor wat het was, volgend jaar wordt het weer november en ook in alle overige maanden valt er altijd wat te genieten. In januari bijvoorbeeld heb je dat prachtige winterlicht, in april het eerste ontluikende groen en in juli de luie lome zomerdagen. Zo kan ik bij iedere maand wel wat verzinnen, maar daar zal ik jullie niet mee lastig vallen. Met mijn novembergevoel zou het niet meer goed komen. Dacht ik.
Totdat ik vanavond met een collega terug naar de randstad reed vanuit Hengelo. Dat is best een aardig stukkie en het was al flink donker, maar nog net niet helemaal toen wij op de A1 Deventer passeerden. Daar boven de IJssel hing een prachtige maan. U weet wel zo'n Sinterklaasmaan uit een kinderboek. Vol en rond in een mooie, beetje blauwige lucht met grote zwarte wolken waar de maan tegen aan scheen. Om even stil van te worden. Ik zat zelf niet achter het stuur dus had ik even tijd om van die prachtige maan te genieten. En hij hing natuurlijk niet alleen boven die IJssel maar ging gewoon met me mee en hij knipoogde me af en toe zo toe, van heus het komt wel goed.
En daar was mijn novembergevoel! Nog even rust en genieten van alle goede dingen die er zijn voordat de decembergekte losbarst!
Herkenbaar dat gevoel bij een bepaalde maand of bij een seizoen... Soms weet je niet wat er aan schort, maar jij hebt het voor jezelf duidelijk. Fijn dat je dan toch nog van die maan kon genieten. Ja, het was vannacht een hele mooie maan, vanmorgen ook nog helemaal goed te zien!
BeantwoordenVerwijderen