Romantiek

Ik ben altijd al dol op lezen geweest en toen ik een jaar of veertien, vijftien was verslond ik de bouquet reeks romannetjes. Verhalen waarin jonge, knappe, onschuldige meisjes verliefd werden op stoere mannen met strakke kaaklijnen die de dertig al gepasseerd waren en waar de eerste grijze haren aan de slapen zo'n vent alleen maar begeerlijker maakten. Zo'n verhaal draaide altijd om een vast stramien. Het meisje werd verliefd op die stoere vent, hij zag haar eerst niet staan en dan gebeurde er altijd iets aparts en het eindigde met veel gezoen en ze leefden nog lang en gelukkig. Dat werk dus!

Na een tijdje was het uit met de liefde voor de bouquet reeks, want alle verhalen waren toch hetzelfde en toch was ik nog steeds dol op romantiek en hoopte op mijn eigen prins op het witte paard. Die kwam er, ook al had hij geen wit paard maar een oude groene volkswagen Jetta met akelige kokosmatjes op de vloer, maar waarin het goed toeven was naast mijn prins op weg naar het strand of bioscoop voor een romantische wandeling of film. De groene volkswagen heeft allang het loodje gelegd maar de prins bleef. Gelukkig!!

In het drukke leven van alle dag kwam de hang naar romantiek toch een beetje in de knel. Tussen het verschonen van poepluiers, wasjes strijken, eten koken en het hebben van een baan en het onderhouden van een huwelijk was er amper tijd voor het lezen van een romantisch boek. Maar wat er eenmaal inzit gaat er niet zo snel uit. Er kwamen mooiere boeken dan de bouquet reeksjes (De Doornvogels van Colleen McCullough wel eens gelezen of Een klop op de deur van Ina Boudier-Bakker?) waar ik me helemaal in kon verliezen. En zo vele boeken verder. 

Eigenlijk is romantiek overal te vinden als je maar goed kijkt! Als je een beetje oplet spelen er hele romans voor je neus af in je eigen dorp, straat, werk of zelfs familie. Je moet je er dan wel van bewust zijn dat je toeschouwer bent en je er vooral niet mee bemoeien. Maar het is er en je kunt er van genieten. Allemaal gratis en voor niks! 

Gelukkig is er in mijn eigen leven nog steeds genoeg romantiek. De ene dag wat meer dan de ander maar als je dol bent op zuurkool dan eet je dat ook niet elke dag. Natuurlijk ga ik die romantische momenten niet met jullie delen op dit blog. Ben je gek, die hou ik lekker voor mezelf. Waarom dan een blogje over romantiek?

Nou gisteravond waren wij naar het theater. Dat doen we wel vaker samen met zwager en schoonzus. We gaan een hapje eten met elkaar, kletsen bij, genieten van een voorstelling en doen nog een drankje na. Heerlijke avonden waar ik nog lang van nageniet. 

Zo ook gisteren. We hadden kaartjes voor de voorstelling In de ban van Broadway. De afgelopen vijf jaar heeft de actrice Tjitske Reidinga elke zomer een voorstelling gehad in het DeLaMar theater en dit was de derde die wij daar van zagen. Vorig jaar heette het stuk Terug naar Toen en ik heb nog nooit zo hard gelachen in een theater als toen. Ook nu weer was een van de tegenspelers de acteur Peter Blok. Tjitske en Peter vormen in het dagelijks leven ook een setje! Dat te weten is extra leuk voor een romanticus als ik. Je kijkt dan toch met iets andere ogen. Zo van is dit nu een echte zoen of is het maar een toneelkus?

Wat een leuke voorstelling was dit en ik kwam ruimschoots aan mijn trekken wat betreft de romantiek. Tjitske en Peter speelden inderdaad een scene samen waar de romantiek vanaf spatte. Dat je denkt, ja ja ik voel (en zie) die spanning tussen twee geliefden. Het werd een heerlijke avond met na afloop nog een drankje in de bar van het Americain hotel. Een knusse plek waar de romantiek in de lucht hing met een intieme, charmante inrichting. Rode stoelen in de vorm van een mond! Dat soort werk dus! Romantischer kun je het bijna niet hebben. 

Tevreden keerden we naar huis terug en terwijl de taxi even moest wachten tot hij door kon rijden stonden op straat twee mensen innig te kussen. Romantiek is overal!

Ik geniet vandaag nog na van gister al moet ik me wel gewoon weer bezighouden met de was en de poets! Heel romantisch dus!!