zaterdag 13 augustus 2016

Oude vrienden en nieuwe vrienden

Gisteren mestte ik de boekenkast uit en dat is best een klusje. Wij hebben de boekenkast namelijk onder het raam zitten zodat de bovenkant direct een brede vensterbank is. Leuk en gezellig maar ook makkelijk om naast alle boeken ook de kleine rotzooitjes te parkeren. Van die dingen waarvan je niet direct weet waar het op te bergen. Weggooien is ook geen optie want zul je net zien, een uur nadat de kliko is geleegd komt een huisgenoot om dat specifieke dingetje vragen en blijkt het een belangrijk, niet te vervangen onderdeel van iets belangrijks te zijn. Van die dingen dus. 

Dat betekent wel dat zo'n kast er op een gegeven moment uitziet als een opslagplaats van Malle Pietje en dat ergerde me enorm. Die ergernis gaat dan een tijdje borrelen totdat de boel overkookt en er actie moet worden ondernomen. 

Ik maakte dus een emmer sop, zeulde de stofzuiger en een vuilniszak mee naar de plek des onheils en liet het vege lijf zakken tussen de kast en het loungegedeelte van de bank die voor het eerste stukje kast staat. Dat is met mijn omvang geen gemakkelijke opgave, maar het lukte. 

Bij het uithalen van zo'n kast kom je je lievelingsboeken weer tegen. Dat voelt een beetje alsof je oude vrienden na lange tijd weer ziet. Van oude goede vrienden weet je zeker dat ze er zijn, ook al zie je ze een tijdje niet en zo is het met je boeken ook. Althans voor mij. 

De verleiding was dan ook groot om hier en daar een stukje te lezen, maar hoe langer ik tussen kast en bank gepropt zat hoe moeilijker het zou worden om mij er weer tussen uit te wurmen dus werkte ik keurig door. Gelukkig staat het grootste gedeelte niet achter de bank en daar vond ik al mijn Maarten 't Hartjes. Het bijna stukgelezen boek "De Jacobsladder" en bij dat boek moest ik wel even een stukje lezen, want dat is absoluut en van mijn favorieten. Vele andere goede "vrienden" kwam ik tegen en warempel ook nog boeken die ik nog niet gelezen heb. Wellicht toekomstige goede vrienden. 

Het laatste stukje van de kast is bestemd voor de kookboeken en mensenkinderen wat heb ik er veel. Laatst nog stond ik te twijfelen over de aanschaf van een wokboek en heb dat toen niet gedaan omdat ik dacht, ach mijn kast is al zo vol en we hebben immers internet. Maar goed dat ik het niet gedaan heb want ik heb al drie boeken met wokgerechten! De post-it papiertjes die smoezelig uit diverse boeken steken verraden de favorieten recepten en ook daar kon ik het niet laten om even een kijkje te nemen. Nadeel van al die recepten teruglezen is wel dat je er ontzettende trek van krijgt. Een paar uur stug doorwerken en dan heb je ook wat. Een schone kast, al je boekenvrienden weer even gezien, de rotzooitjes in de vuilniszak en een zere rug, maar dat laatste mag de pret niet drukken. Het is een genot om naar die schone, opgeruimde kast te kijken.

Vandaag moesten we op de boodschap en moest ik dus een menuutje maken voor de komende week. Al die recepten die ik gister voorbij zag komen waren daarbij een grote inspiratie. Net als de vriezer die we ook schoonmaakten en waar we ook oude vrienden tegenkwamen. Zoals een restje ratatouille dat ik onlangs maakte en er ook nog een blogje overschreef. Het restje was te weinig voor een complete maaltijd, maar zonde om weg te gooien. 

Ik kocht daarom vanmorgen wat shoarmavlees, een aubergine en roerbakte het vlees en de in blokjes gesneden aubergine samen met wat knoflook en een gesnipperde ui in een beetje olijfolie. Toen dat gaar was deed ik het (ontdooide) restje ratatouille erbij en liet een blikje kikkererwten uitlekken. Alleen bleken dat geen kikkererwten te zijn maar grote witte bonen. Niet goed gekeken maar ook lekker. Ik maakte er wat couscous bij, hakte een paar takjes peterselie fijn en roerde dat door de couscous en toen riep ik het gezin. Het was heerlijk. Hadden we er zomaar een nieuwe "vriend" bij!

1 opmerking:

  1. Oh, maar ik zie huishoudelijke klussen altijd als topsport en dat maakt dan dat je er een dubbel goed gevoel aan over houdt...
    Wat een leuk plekje om de boeken onder het raamkozijn te hebben. Dat gaat bij ons niet vanwege de radiatoren, maar het lijkt me heerlijk om ze onder handbereik te hebben!
    En nu is alles weer uitgezocht en weet je wat je hebt. Heb je nog boeken weggedaan?
    Heerlijk om die gouwe ouwes weer tegen te komen en de vriendschap weer stevig aan te halen!

    BeantwoordenVerwijderen