Henkie Dorade

Met dit heerlijke weer is het niet echt aantrekkelijk om uitgebreid achter het fornuis te kruipen maar een mens moet toch eten. Gelukkig is de BBQ uitgevonden om te koken bij warm weer. 

Gelukkig heb ik een echtgenoot die graag het vuur in de BBQ aanmaakt en niet alleen voor een goed houtskoolvuurtje zorgt maar ook bedreven is in het grillen. Nu is het verleidelijk om steeds hetzelfde op zo'n BBQ te mikken - een hamburger of een sateetje is altijd wel lekker - maar een mens wil wel eens wat anders.

Nu had ik nog heerlijke zalm in de vriezer. Vorige week gekocht bij de visboer op de markt en zo'n zalmfiletje is heerlijk van zo'n vuurtje. Daarnaast wilden we wel een wat anders. Manlief struinde zijn BBQ kookboeken door, loerde eens op zijn ipad, keek naar filmpjes van Jamie Olivier en gaf zijn veto. We zouden een hele vis gaan garen op de BBQ. 

Nu houdt manlief wel van grillen maar niet van vissen dus hij stond niet vanmorgen al om 4 uur naast zijn bed om de perfecte BBQ vis te vangen. Gelijk had hij en daarom gingen wij vanmiddag samen naar de visboer in het dorp. Daar lagen in de vitrine verschillende hele vissen, de een nog lelijker dan de ander, maar zo zei de visboer, allemaal erg smakelijk op de BBQ. 

En zo verlieten wij het pand met een vis in een zak. Een hele Dorade welteverstaan met de kop, kieuwen en het staartje er nog aan. De visboer had de ingewanden en de schubben gelukkig wel verwijderd. Eenmaal thuis spoelde ik het beest af onder de kraan. Stopte zijn buik vol met knoflook, peterselie en schijfjes citroen. Zijn dode ogen keken mij verwijtend aan en zijn bekkie stond een tikkeltje open waardoor zijn kleine, scherpe tandjes goed te zien waren. Ach gossie.

Nu vind ik koken erg leuk, maar moet hier eerlijk bekennen dat ik zo'n hele vis toch een griezelig geval vond. Terwijl ik stond te hannesen met knoflook en olijfolie kwam dochter het beest bekijken. Ach sprak ze, wat heeft hij schattige tandjes. Ik noem hem Henkie. 

Enfin nadat Henkie gevuld met kruiden en citroen in de visklem lag kwam echtgenoot hem halen en vleide hem op het hete rooster. Henkie begon te sissen en na een minuut of 20 riep hij dat hij gaar was. Of was dat nu mijn echtgenoot die dat riep? Uiteindelijk belandde een gare Henkie op een bord en heel voorzichtig fileerde mijn eega Henkie in smakelijke filetjes. Henkie smaakte opperbest al had hij hier en daar nog wel wat graatjes. 

Ik moet eerlijk bekennen dat, alhoewel Henkie goed smaakte, ik toch niet zo van hem kon genieten als van het zalmfiletje dat ik eerder at. Dat kwam waarschijnlijk door die trieste, dode ogen en die schattige kleine tandjes die dochter zo aandoenlijk vond.  Een watje, ik ben gewoon een watje! Een "kok" van niks, want een echte kookliefhebber draait zijn hand niet om voor zo'n visje, terwijl ik er alleen van kan genieten als het onherkenbaar en lekker gebakken op mijn bord ligt. Terwijl ik heus wel weet dat er in geen enkele zee, meer of rivier een gepaneerde vis rond zwemt. Wel eens een lekkerbekje zien zwemmen?

Je zou er haast vegetarisch van worden en ik schaam me best een beetje. Volgende keer maar gewoon weer een hamburger op de BBQ.