Tuindag!

Wat een heerlijke dag vandaag. Gewoonweg een cadeautje. Alleen al het feit dat je op zo'n vakantiedag wakker wordt van de zon die tussen het gordijn doorpiept dat nodigt uit tot opstaan. Heerlijk dan om beneden de tuindeur open te doen, koffie zetten en het eerste bakkie van de dag in de tuin opdrinken. 

De blaadjes nog fris van de dauw, de eerste hommels en bijen die al weer druk aan het werk zijn en de zon die over dit alles een stralend sausje giet. Dan moet je wel van slechte huize komen om dan nog een ochtendhumeur te hebben. Gelukkig heb ik die nooit.

Ook meneer spin in de tomatenbak was gelukkig al weer goed gehumeurd en was druk bezig zijn nieuwe web te verankeren aan een andere plek zodat bij een tweede tomatenoogst de boel niet opnieuw verloren zou gaan. Er hingen kleine druppeltjes dauw in het web en toen de zon dat zag leek het net of de spin alvast de kerstverlichting had opgehangen in zijn web. Alle reden om onder het genot van die kop koffie eens even van te genieten. 

Zijn collega's hadden ondertussen ook niet stilgezeten en hun best gedaan onder het afdakje bij de schuur, ook daar hingen al feestelijke zilveren draadjes en druppeltjes te glanzen in de zon. Prachtig om te zien, maar wel iets om rekening mee te houden voor als je iets van onder het afdakje nodig hebt. Zomaar iets pakken is er niet bij want dan zit je onder de spinrag. Dat was je er wel weer af, maar kriebelende spinnen in mijn nek is mij een gruwel. 

 De slakken hadden waarschijnlijk ook feest gevierd want er liep een wirwar van zilveren slakkensporen door de tuin. Aan de rare sporen te zien hadden die beesten hem flink om en hebben ze kacheltje lam door de tuin gezwalkt. En aan mij heeft het niet gelegen want ik heb geen slakkenvallen met bier neergezet. 

Na het eerste kopje koffie volgden er meer en zat ik zomaar ineens lekker te haken aan mijn omslagdoek. Het haakt heerlijk weg en ik ben al begonnen met bol nummer drie. Fijn hoor, zomaar even haken op een doodgewone dinsdag. 

Aan het eind van de middag, toen de zon de tuin al weer een beetje uit was heb ik alle moed bij elkaar geraapt en ben ik begonnen met het snoeien van mijn klimroos. Die had ik in het voorjaar moeten snoeien maar toen kwam het er niet van en even daarna zat hij zo vol met knoppen dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om daar de schaar in te zetten. Nu was hij op een enkel roosje na -die ik gauw even in een vaasje heb gezet - uitgebloeid en moest het gebeuren anders kunnen we straks vanuit het huis de tuin niet meer in, zo rukt dat brutaaltje op en neemt alle ruimte in. Hij liet het uiteindelijk gelaten over zich heenkomen en nu is hij weer netjes. Alleen nog van het najaar een stukje van zijn pony af. 

Echtgenoot maakte de BBQ aan en met een heerlijk stukje vlees sloten wij deze tuindag in stijl af. Zou vaker moeten eigenlijk. Nu we nauwelijks meer winters hebben en ijsvrij er niet meer in zal zitten zal ik bij de eerstvolgende CAO onderhandelingen pleiten voor tuinvrij! Heerlijk!