Zonnige zomerdag

Wat een heerlijk weer hadden we dit weekend. Zo genieten is dit. Lekker op je vrije dag wakker worden van de zon en dan nog in je ponnetje naar buiten. Een mooier begin van de dag is er haast niet. De tuin is prachtig nu. De rozen zitten volop in de knop, met hier en daar al een enkele bloem, daar gaan we veel plezier aan beleven. Mijn rozen zijn wat later dan normaal omdat ik ze in maart flink had terug gesnoeid, maar dat mag de pret niet drukken.

Sowieso hangt er overal een lekker sfeertje als het zulk mooi weer is. Gistermiddag fietste ik naar de bieb om de boeken om te ruilen en daar zat een nieuwe medewerker, een al wat oudere meneer, maar wat een aardige vent waarmee ik een leuk gesprek mee had. Ook het fietstochtje zelf was geen straf want aan weerszijden van het fietspad bloeien de wilde rozen en die ruiken zo lekker.

Ik hou van alle seizoenen maar nu ben ik helemaal klaar voor de zomer. Kom maar op met die lange avonden waar je fijn buiten kunt eten en nog een beetje in de tuin kunt rommelen. Heerlijk. Nu was er nog een klein probleempje, want ik was dan wel klaar voor de zomer maar mijn voeten nog niet.

Die hadden nog een klein winters eeltlaagje en er was nog geen spoortje te bekennen van een vrolijk nagellakje op de tenen. Alhoewel het afgelopen week wel al weer was voor zomerse sandaaltjes verstopte ik mijn onderdanen nog maar even in dichte pumps, want het was geen gezicht.

Vanmiddag zette ik een stoel klaar in de schaduw in de tuin. Zocht een boek uit de stapel verse biebboeken, nam een schone handdoek, slijpsteen, nagelvijl, vulde een teiltje met lauwwarm water, deed daar een bruistabletje in en liet mijn wintervoeten zakken in het teiltje. Ah dat was genieten. Ondertussen las ik eens wat, keek de tuin rond en genoot van de kleurenpracht en luisterde naar de geluidjes in de kraamkamer van de familie Koolmees. Pa en ma Koolmees vlogen af en aan met dikke wurmen in de snavel en brachten dit om beurten bij het kroost. Zodra pa of ma het nestkastje binnen vloog ontstond er een getjilp van jewelste en zodra pa of ma weer uitgevlogen waren keerde de rust terug.

Na een half uurtje plonsen nam ik het eelt onderhanden, scrubde mijn voeten met een heerlijke amandel scrubcreme en ineens waren de akelige winterstappers omgetoverd in poezelige, zachte zomervoetjes. Een vrolijk nagellakje maakte het af. De sandaaltjes kunnen weer uit de kast.

Het was puur genieten zo'n middag in eigen tuin met achtergrond muziek van de kleine koolmeesjes en de zoemende hommels. Eigenlijk had ik nog veel meer plannen zoals de eenjarigen die ik nog heb in wat potten zetten en nog verder haken aan mijn sjaal, maar van al deze goede voornemens is weer eens niks terecht gekomen. Geeft niks, het blijft de hele week mooi weer dus die plantjes komen wel en morgen ga ik wel weer aan de haak. Van mij mag het zo blijven tot eind september. Met zo af een toe een bui voor de plantjes. Maar dan wel graag s'nachts.