Vandaag werd onze dochter 20 en om dat heugelijke feit te vieren had ik vandaag een atv-dag genomen. Gisteren waren we al met z'n drietjes uit eten geweest, want op zondag vond ze dat gezelliger dan op een maandag. Ik geloof echter dat het in een stad als Amsterdam niet zo veel meer uitmaakt want daar is het elke avond druk, maar de jarige mocht kiezen. We gingen tapas eten in een restaurantje vlak bij het Leidseplein en het was heerlijk.
Achteraf denk ik dat mijn collega's blij waren met de keuze voor de zondag want gezien de hoeveelheid knoflook die in een aantal onderdelen van de tapas zaten waren ze denk ik heel blij dat ik er vanmorgen niet was. Arme collega's van mijn man, want die moest vanmorgen wel gewoon werken.
Ook vandaag mocht de jarige het programma kiezen en ze wou wel graag de stad in om een cadeautje voor het aanstaande bruidspaar te kopen. Over ruim 1,5 week is het al zover en ze had nog geen cadeau. Het moest een origineel cadeautje worden, maar precies wat, dat wist ze nog niet.
Nu wist ik dat er elke maandag in de Westerstraat in Amsterdam een grote markt is en om de hoek van die markt is er op de Noordermarkt op dezelfde tijd een brocante markt. Mijn Jordanese oma ging daar vroeger elke maandag naar toe. Dan werden er boodschappen op de markt gedaan en ging ze op bezoek bij haar schoonzusjes die elk ook in de Jordaan woonde. S'morgens na de markt koffie bij tante Na en s'middags een koppie thee (zoals ze zelf altijd zei) bij tante Ka en met de tram van 4 uur weer naar huis. Jaar in, jaar uit totdat de schoonzussen elk stierven en zij zelf ook niet meer goed ter been was en van over markten lopen geen sprake meer was.
En dus togen dochter en ik met de metro en de tram naar het Marnixplein en stapten daar uit de tram de markt op. Het was een stralende dag en ook op de markt had iedereen een goed humeur. Wat was het leuk! De Amsterdamse humor ligt op straat zegt men en het was leuk om de snedige opmerkingen van de marktlui aan te horen. Voorbeelden:
Ze kosten maar een euro mop! (koopman tegen dochter toen ze een armbandje paste)
Dag lieverd, tijd niet gesien maar ik heb ze weer hoor, ook in jouw maat! (koopman tegen dikke dame met een giga achterwerk terwijl hij een partij hardrose slips met pronte strik op de voorkant omhoog hield)
Voor een joet meissie, dan loop je dr weer fleurig bij en je ken er nog in trouwe als het mot (koopman tegen een mooi meisje van een jaar of 16 die een wit flodderjurkje uit een rek haalde).
Alsof ik weer even terug was in mijn jeugd en mijn oma met haar schoonzussen hoorde praten. Op mijn werk krijg ik heel vaak te horen dat ik een Amsterdams accent heb. Al probeer ik nog zo netjes ABN te praten men hoort het toch en soms doen ze me na. Duh denk ik dan, als je uit Limburg komt dan blijf je ook een lichte zachte G horen en mensen uit het Oosten of het Noorden hebben ook zo allemaal hun eigen taaltje. Is dat erg? Nee toch zeker. Maar nu midden in de Jordaan (ik heb tenslotte toch ook een kwart Jordanees bloed in mij) kreeg ik de vraag waar of ik vandaan kwam. Nou ja zeg. Blijkbaar praat ik in mijn eigen stad dus niet genoeg Amsterdams. Grappig!
Enfin we genoten met zo met z'n tweetjes en vonden op een brocante kraam ook nog het perfecte huwelijkscadeautje. Een kleine etagère. Een schatje! De missie was geslaagd.
Uiteindelijk hebben we ruim 5 kilometer gelopen door de stad. Een beetje stijf nu, want het loopt niet altijd even gemakkelijk op die grachtjes, maar wat een heerlijke dag. Net als 20 jaar geleden!
Nog van harte gefeliciteerd met je dochter! Leuk om zo samen weg te gaan. Dat zijn ook voor later waardevolle herinneringen...
BeantwoordenVerwijderenHet Amsterdams vind ik wel een grappig taaltje. Maar je wordt inderdaad beïnvloed door de spraak van de mensen met wie je omgaat!