Paris au Printemps

Toen Arthur vorig jaar geboren werd was het hier in Nederland ijskoud. Ik geloof dat het de koudste week van het jaar was. Daar had de nieuwe wereldburger geen last van want die lag of lekker bij zijn papa en mama of in een lekker warm bedje. Ook zijn versgebakken opa en oma hadden geen last van de kou want die vlogen (letterlijk en figuurlijk in de wolken) naar Marseille.

Wat een verschil qua weer met dit jaar. Nu liepen we in de zon in Parijs en dachten aan de jarige job die bijna 700 kilometer verderop met zijn papa en mama en Franse familie was omdat zijn overgrootoma onverwacht was overleden.

Als ik eerlijk ben dan voelde dat wel een beetje verdrietig om wel in Frankrijk te zijn maar toch niet bij de jarige te zijn. Maar goed dat was nu eenmaal zo en omdat we niet helemaal naar Parijs waren gegaan om daarover verdrietig te zijn, zette we ons beste beentje voor en maakten we er een paar leuke dagen van.

Parijs en het weer deden daarbij hun uiterste best. Want wie kan bedenken dat je zo in eind februari gewoon in je t-shirt (met lange mouwen, dat dan weer wel) buiten in de zon kunt lopen. We waren al een paar keer eerder in Parijs geweest dus de meest gangbare dingen hadden we al gezien, maar in zo'n grote stad is er altijd wel wat moois te bekijken.

Dochter had gespaard en wilde shoppen. Nu dat is altijd leuk en zeker in Parijs. Bovendien zorgt shoppen bij ons altijd voor een goed humeur dus  namen we de metro en stapten uit op Boulevard Haussmann en brachten we een bezoek aan de warenhuizen en winkels die daar zitten met als hoogtepunt natuurlijk een bezoek aan Galeries Lafayette! Wat een geweldig warenhuis is dit toch. Echt ik zou daar wel een dag of twee kunnen doorbrengen om me te vergapen aan al die mooie mode (die ik niet pas), schoenen, woondingen, hebbedingetjes, make-up en tassen. Heerlijk!

En dan niet alleen de spullen bekijken maar vooral ook de mensen, want dat is en blijft toch het allerleukste. In februari zijn er wel toeristen maar niet de busladingen vol zoals in de zomer en dat is toch veel prettiger. Genoeg te zien en te beleven dus. Bovendien is het goed toeven op zomaar een maandagmiddag in het restaurant met een salade op je bordje als lunch terwijl je uitkijkt op de Eiffeltoren. Zo'n mooi uitzicht heb ik normaal gesproken op het werk op maandagmiddag in het pittoreske Almere niet.

Gisteren stond de begraafplaats Père Lachaise op het programma. Aan de ene kant een beetje gek om in je vakantie een begraafplaats te bezoeken als je in die branche werkt, maar aan de andere kant ook een bezienswaardigheid in Parijs. Wat een immens grote begraafplaats met enorme grafzerken. Zodra je de begraafplaats betreed valt de enorme rust op die daar heerst. Best bijzonder zo midden in een grote stad waar het buiten de muren een kakofonie is van verkeer wat langs raast.

Na een uurtje te hebben gewandeld vonden we het wel genoeg en hebben we de metro gepakt naar Trocadéro. Als je daar het metrostation uitkomt en je wandelt de hoek om dan heb je zo'n prachtig uitzicht richting de Eiffeltoren, dat blijf ik zo mooi vinden. Echt genieten en zeker met dit mooie weer. Vandaar hebben we een lange wandeling gemaakt langs de Eiffeltoren, je kunt er nu niet meer zo onder doorlopen zoals een paar jaar geleden en toen onze voeten het uiteindelijk welletjes vonden zochten we weer een metrostation op om terug te keren naar het hotel. Daar stonden onze koffertjes nog en was het helaas al weer tijd om naar het station te gaan om de terugreis naar Amsterdam te aanvaarden.

Parijs in de lente, het is en blijft een prachtige stad!

En nu tellen we de weken en de dagen af tot de volgende trip, begin april, waar we de kleine man dan hopelijk wel zullen zien en kunnen knuffelen.