Moederdag

Ik heb het altijd een beetje gek gevonden; moederdag! Waarom één speciale dag per jaar om je moeder in het zonnetje te zetten. Dat kan toch veel vaker.

Gelukkig heb ik dat altijd gedaan. Leuke dingen doen met mijn mama. Zomaar tussendoor eens een bloemetje voor haar meenemen, of we gingen gezellig ergens een lunch doen of we gingen een manicure doen. Dat zijn mooie herinneringen. Zeker nu ze er niet meer is en ik dus geen moederdag meer te vieren heb. Mijn moeder had altijd een perkje met lelietjes van dalen achter de caravan staan en die bloeiden zo overdadig dat ik jaren geleden een flinke pol van haar kreeg. Die pol zette ik in een pot, want anders nemen ze je hele tuin in beslag. Elk jaar in mei staat die pot vol met lelietjes en gister heb ik daar een bosje van afgeknipt en bij haar foto gezet. Haar moederdagcadeautje!

Raar is wel dat ik haar op zo'n dag toch een beetje extra mis. Raar omdat ik haar natuurlijk altijd mis, maar op moederdag net een tikkie extra. Eigenlijk ben ik gewoon stinkend jaloers op mensen die nog wel even langs kunnen gaan bij hun moeder.

Maar goed dat kan dus niet meer. Natuurlijk ben ik zelf ook moeder al heb ik mijn kinderen na de lagere schooltijden altijd voorgehouden dat moederdag onzin is. De zelfgemaakte cadeautjes en het ontbijtje - al dan niet op bed - dàt is leuk aan moederdag! Al dat commerciële gedoe is echt flauwekul.

Deze moederdag zaten allebei mijn kinderen in Marseille. Dochter is dit weekend bij haar broer, schoonzus en neefje op bezoek. Vrijdagavond vloog ze er naar toe en gisterochtend toen ik bij de kapper zat kwam de eerste foto van haar met Arthur. Ze hebben het leuk met elkaar en daar geniet ik ook weer van. Tot zover niets te klagen.

Zo kwam het dat ik vanmorgen in mijn uppie zat te ontbijten. Manlief is een beetje grieperig en was nog lekker terug gegaan naar bed om alle griepbacillen er uit te slapen. De wasmachine draaide, ik had een heerlijk kopje koffie en zat te luisteren naar de radio. Een prima begin van de zondag. En toen ging de bel! De bloemist! Met een gigantisch boeket! Voor mij!

Hadden die gekkies uit Marseille met toch verwend op moederdag. Wat een ontzettend leuke verrassing. Het werd ineens een hele andere zondag. Een zondag met een gouden randje. Mijn grootste vaas moest er aan te pas komen en hoe toepasselijk was het dat juist deze vaas van mijn moeder is geweest.