Elk nadeel heb zijn voordeel, aldus Johan Cruijff en dus kroop ik gister na gedane boodschappen op de bank met haaknaald en de vlaggetjes om nu eens flink op te schieten aan de vlaggenlijn. Dat is gelukt. Alle vlaggetjes zitten aan elkaar en ik ben nu bezig om een toer met halve vaste als laatste toer te doen zodat het een stevige lijn wordt. Als dat klaar is dan zal ik de vlaggetjes nog even voorzichtig oppersen met een lauwe strijkbout zodat ze netjes glad zijn en dan kunnen ze op de post. Als de planning deze week niet in de war geschopt gaat worden dan moet dat lukken.
Vanmiddag mochten we op kraamvisite bij een oudcollega van mijn man. De baby in kwestie, een meisje, is inmiddels al bijna 8 maanden dus het werd wel eens tijd, maar deze dame was 7 weken te vroeg geboren en heeft dus de eerste weken in het ziekenhuis gelegen en toen ze eenmaal thuis was moest ze natuurlijk verder aansterken en werd er mondjesmaat kraamvisite toegestaan en dan hebben familieleden en vrienden natuurlijk voorrang op oudcollega's. Heel logisch allemaal.
Maar wat een schatje, een pittig klein dametje met een ontzettend lieve lach. Een echte pretletter en ja hoor ze wilde wel even bij me op schoot zitten en een beetje spelen met een rammelaar. Toen ik haar even tegen mijn schouder aanhield zodat ze naar buiten kon kijken draaide ze haar koppie om en kreeg ik zomaar een dikke "kus". Ja zei haar moeder, dat doet ze sinds kort, dan komt ze even met je knuffelen. Zat ik daar zomaar even heel erg trots te wezen, dat zo'n klein meisje mij zo maar even uitkoos om mee te knuffelen. Ik hoop maar dat Arthur niet jaloers wordt als ik het hem vertel.
Dat apparaat had ik van de week nog aan de telefoon met FaceTime en voor de allereerste keer vertelde ik hem een verhaaltje voor het slapen gaan terwijl hij bij zijn vader op zijn borst lag. We hadden echt contact. Om op te eten, dat kind. Oh wat zou ik hem toch vaker even willen knuffelen.
Wat we Arthur zeker gaan vertellen is dat Ajax vandaag de KNVB beker heeft gewonnen. Als echte Amsterdammers zijn wij toch trots dat ons cluppie die beker nu heeft. Nu maar hopen dat ze woensdag zo goed spelen dat ze de finale van de Champions Leaque halen. Dat zou helemaal leuk zijn, al durven we zover nog niet te denken. Dat is pas woensdag. Morgen eerst met mijn vader naar het ziekenhuis voor controle van zijn gebroken arm. Hij hoopt vurig dat de boel na drie weken al genezen is en dat hij dan niet meer in die Sling hoeft, maar ik ben daar niet zo zeker van. Die zes weken zullen echt nodig zijn om het bot goed te laten helen. Dat wordt dus nog spannend.
Zo fijn is het dan dat je een werkgever hebt die het prima vindt dat je thuis werkt zodat je s'middags mee kunt met je vader. Dat scheelt een slok op een borrel.
Een mooie, maar drukke week dus voor de boeg met hopelijk goed nieuws voor paps, een beetje tijd om de vlaggenlijn af te maken, Ajax die naar de finale gaat én graag een beetje zon om mijn plantjes te poten. Alstublieft?
Oei, je vader wil wel heel snel, al snap ik dat best.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat de vlaggetjesslinger zo goed als klaar is!