Probeerseltje

Het olifantendekentje is op reis naar Parijs! Jack en zijn mama zijn ontslagen uit het ziekenhuis en de laatste berichten en foto's die we doorkrijgen zijn goed en mooi. 

Als ik na zo'n tijd zo'n project(je) heb afgerond dan ben ik tijdens het laatste staartje van het project al aan het nadenken wat ik dan weer zou kunnen gaan oppakken. Via jullie blogs, op de handwerkgroepen op Facebook en op Pinterest komen er vaak zoveel mooie dingen voorbij dat het nog lastig kiezen is. Maar voorpret alleen is al leuk. 

Eigenlijk ligt er ook nog genoeg in voorraad. Van het blaadjeskussen is pas 1 van de 4 hoeken af dus die zou ik zonder problemen kunnen opzetten, maar ja dat is breien en dat vind mijn hand nu niet zo gezellig. Haken is wat minder belastend.

Ondertussen had mijn dochter aangegeven erg gecharmeerd te zijn van de Adrianadeken die hier bevallig over een stoel mooi ligt te zijn. In onze vakantie had ze hem even uitgeprobeerd en eigenlijk wilde ze hem ook wel hebben, maar liever in een iets andere kleur groen. Dat past beter in haar huisje. 

Een ander patroon was ook wel goed, want ja die Adriana daar zitten wel veel "gaten" in en daar hadden haar tenen regelmatig ruzie mee gehad. Wat doe je dan als moeder? Dan ga je op zoek naar een ander patroon. 

Een beetje struinen op internet dus maar en zo kwam ik een leuke deken tegen bij Zusjeknus. De deken heet Louisa en het patroontje is makkelijk te haken en lijkt een beetje op een kabel. Ik liet het aan dochter zien en die was enthousiast. Helaas had de Zeeman hier in het dorp niet de gewenste groene kleur en samen bekeken we dus op internet de kleuren van de Scheepjes Colourcrafter en ze koos voor Ameland. Een paar dagen later kwam de post ze brengen. 

En wat doen die bolletjes dan, die gaan een beetje naar je roepen. Joehoe, wij zijn er hoor, haal ons eens even uit die doos! Toen dochter de was kwam doen haalden we ze uit de doos en constateerden we dat het inderdaad een mooie kleur was en we stopten ze weer terug want ik had met mezelf afgesproken dat ik even niet ging handwerken. Daar namen de bolletjes geen genoegen mee en riepen, hallo daar, wordt er nog wat gemaakt met ons of hoe zit dat? 

Tja en toen ik gisterochtend op die prachtige zondagmorgen aan de koffie zat terwijl een gouden herfstzon de tuin prachtig deed oplichten nam ik toch even een haaknaald en een restje garen om even een proeflapje te haken. Even voor de gezelligheid! 

Ik haakte vier toertjes en was toch niet helemaal tevreden over het resultaat. De onderkant trekt, maar dat is mijn eigen schuld omdat ik de opzetlossen met een naald groter had moeten haken. Als ik voor het echie ga komt dat wel goed. Dit draadje is wat dikker dan de Colour Crafter die ook wat soepeler voelt dus misschien moet ik daarmee maar even een proeflapje maken. 

Enfin als dochter deze week komt dan kan ze altijd nog kiezen voor deze, een ander patroon of toch de Adriana. Desnoods brei ik ook nog sokken voor haar zodat haar tenen geen ruzie maken met de deken. 

Wordt vervolgd!