De afgelopen tijd had ik geen puf om te bloggen. Het was een drukke periode met de mantelzorg voor mijn vader en het extra account op mijn werk en ook wist ik niet meer zo goed waar ik nu weer eens over zou schrijven.
Natuurlijk had ik elke dag een flink stuk kunnen schrijven over hoe ik mijn lief zo ontzettend mis en hoe zwaar me dit tweede rouwjaar soms valt, maar daar zit niemand op te wachten. Ik wil niet in de slachtofferhoek gaan zitten, want dat ben ik niet en het zou ook geen recht doen aan de goede momenten die er wél zijn!
Ook had ik veel blogjes kunnen maken over Arthur, die al zo goed Nederlands spreekt en helemaal gewend is. Over de regelmatige logeerpartijtjes, de dinsdagen waarop hij en zijn papa komen eten en de gezellige gesprekken en de lol die we hebben samen. Maar ook dat wordt vervelend om te lezen, die eeuwige lofzangen van een oma die haar kleinkind het allerleukste en het allerliefste vindt!
Nou vooruit, één grappig voorvalletje dan: Arthur kwam eten, deed zijn jas uit en kwam naar me toe om me een dikke knuffel te geven en zei: Oma, ik weet wat ik later ga worden. Oh ja, vertel? Brandweerman! (wat een verrassing, met de brandweergenen van mijn vader, zijn overgrootvader). Ja ik word brandweerman en dan ga ik als ik groter ben naar de brandweerschool! Nou dat is een goed idee, jongen. Maar oma, kom jij me dan ook wel een keertje ophalen van de brandweerschool? Ja natuurlijk doe ik dat. Tegen die tijd hebben we het er nog wel eens over, want ik geloof niet dat hij dan nog er op zit te wachten dat zijn oude oma hem komt afhalen, maar lief is het wel.
Over handwerken heb ik ook niet veel te melden, want dat heb ik de afgelopen weken amper gedaan. Af en toe een toertje gebreid, maar meer niet dan wel.
De tuin dan? Ik moet eerlijk bekennen dat ik de tuin niet de aandacht heb gegeven die ze verdient. Voorgaande jaren had ik al potten vol eenjarigen en nu was het nog niet veel. Door het ineens droge weer en vooral de harde wind, verdorden de laatste viooltjes tot zielige bosjes stro waar ik bij stond.
Gelukkig trokken de borders zich er niks van aan dat ik even geen tijd voor ze had. Wij doen het gewoon zelf dachten ze, en met succes, want terwijl ik zat te werken had ik de afgelopen week uitzicht op een zee aan rozen, roze en witte en verder kwamen de salvia's op en trok de lupine haar mooiste blauwe jurk aan. Die had ik nog bijna gemist. Zelfs een roos die ik al een jaar of twee geleden had geplant, maar een beetje stond te kwijnen en nog nooit had gebloeid staat ineens dik in de knop!
In de andere border verscheen ineens een vingerhoedskruid. Zomaar aangewaaid staat ze daar te wiegen in de wind en te pronken met haar schoonheid. Ze heeft veelvuldig bezoek van hommels, maar ook ik moet helaas constateren dat er minder hommels en bijen de tuin bezoeken dan vorig jaar.
Je kunt zo'n tuin dus gerust een klein beetje verwaarlozen en dan nog maakt ze je blij. Maar liefde moet wederzijds zijn en dus toog ik gisteren met Arthur, hij vindt dat nog steeds een geweldig uitje, naar het tuincentrum en keerden we met eenjarigen terug.
Vanmorgen was ik al voor 9 uur in de tuin. Kopje koffie, ontbijtje, praatje met mijn buurvriendin en aan de slag. Totdat er geen schaduw meer was en het te warm werd, maar de potten op het rek zijn weer gevuld en ziet dat er weer gezellig uit.
Nu nog even de stofzuiger door het huis slingeren, een douche nemen en me netjes aankleden en dan op naar het verjaarsfeestje van mijn vader die vandaag 86 is geworden. Daar gaan we op proosten, want hij is er nog en het gaat gelukkig een stuk beter met hem!
Gisteren dacht ik juist: hoe zou het met Annemarie zijn! En nu is er weer een blog vol en had ik een leuke reactie op een blogje van mij.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met de verjaardag van je vader!
Wat ziet je tuin er geweldig uit, heerlijk dat er ook zoveel leuks al in staat en dat het gewoon doorging, zonder heel veel moeite van jou en kan je er nu heerlijk van genieten!
Lieve groet,
Akkelien
Nou je hebt recent al weer aardig wat aan je tuin gedaan! En fijn dat er ook een en ander vanzelf groeit en bloeit, dat is een leuke verrassing.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met je vader. Bloggen is geen moeten, als je zin hebt schrijf je, als je geen zin sla je het over. Ik schrijf momenteel ook erg weinig, met van alles bezig maar geen zin om de tijd te nemen voor een blogje. Het is hoe het is, komt wel weer.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn lieve Annemarie weer iets van je te vernemen. Als eerste wil ik je feliciteren met je vader met zijn 86e
BeantwoordenVerwijderenlevensjaar, en wat mooi te lezen dat het inmiddels weer een stuk beter met hem gaat. Geen blogpuf is helemaal niet erg hoor, op dit moment en vooral door de warmte heb ik dat ook een beetje. Bij de meeste blogs is het vrij rustig de laatste weken. Gewoon alleen doem als je er ook zin in hebt. Wat goed dat er alweer zoveel in bloei is gekomen in de tuin, de natuur is ijzersterk en vooral de vaste planten. Leuk ook de potten die je allemaal met eenjarig spul hebt gevuld met hulp van Arthur natuurlijk. Vind je een mooie natuurlijke tuin hebben waar je heerlijk in kunt genieten. WEns je alle goed toe Annemarie,
Liefs Josephine,
Je tuin ziet er weer mooi uit. Tja soms heb je andere dingen aan je hoofd of als er andere prioriteiten zijn, daarna geen puf meer. Heel begrijpelijk. Ik hoop dat jullie een fijne dag hebben gehad, 86 jaar, het is een hele leeftijd! Of je het wilt of niet, ze worden toch kwetsbaar :(
BeantwoordenVerwijderenDat je moeite hebt met het tweede jaar rouw, spreek het gewoon uit, ik hoor het vaker en wat mensen er van vinden is hun probleem. Jij moet je man en je alles missen, voor dat soort rouw staat geen tijd!! Veel sterkte en pas goed op jezelf. Groetjes Juffrouw Ooievaar
Je hoeft ook niet "elke dag" te bloggen toch?
BeantwoordenVerwijderenDe ene keer is het een fijne uitlaatklep en de andere keer heb je gewoon geen puf.
Geniet maar gewoon van Arthur (leuk brandweerman-brandweerschool) en van je tuin die er heerlijk uitziet.
Over brandweer gesproken: er bestaat ook jeugdbrandweer ;)
Bloggen moet gewoon zijn aks je er zon in hebt wordt het een moeten dan komt het niet goed. Gefeliciteerd met je vader wat fijn om hem nog te hebben en fijn dat het weer beter gaat.
BeantwoordenVerwijderenGeniet van elkaar liefs Albèrtje