Klunzen met kabels

Wat een leuke reacties had ik op mijn cake van oma Corryblog! Leuk dat dit ook bij anderen mooie herinneringen oproept. Ondertussen is er hier sinds dat blog nog geen cake gebakken. Toen ik Arthur die bewuste vrijdag van school haalde en hem vermomd als moddermannetje - ik ben gevallen oma en ik heb een snee in mijn hand (piepklein schaafwondje) moest ik thuis eerst de modder van hem afbikken. 

Bovendien had hij andere zaken aan het hoofd dan een cake bakken want het was de dag erop Sint Maarten en het verhaal over het afsnijden van een cape om een arme man warm te houden had diepe indruk gemaakt en het lopen met de lampion en liedjes zingen zag hij helemaal zitten. Samen met zijn moeder had hij een prachtige lampion gemaakt. 

Helaas was hij het liedje vergeten en dus oefenden we samen tot het er in zat en de volgende dag toen hij met zijn mama op pad was geweest met zijn vriendjes en andere moeders terwijl ik ondertussen op Laurens paste, kwam hij kletsnat maar stralend terug met een tas vol snoep. Ja Arthur is fan van de Nederlandse tradities. Zeker als er snoep bij komt kijken. 

Maar van cake bakken kwam het maar niet, vanwege mantelzorg voor mijn vader die helaas hard achteruit gaat en ook omdat ik zo graag wilde starten met de kabeltrui voor Arthur! 

Ik heb een mooi patroon uit een boek van Rowan en natuurlijk gebruiken ze ook garen van Rowan. Dat is een heel mooi garen, maar ook erg duur. Een trui voor een jongetje van 5 jaar zou dan op bijna honderd euro komen. Dat vond ik te gortig. En dus kocht ik ander garen. Met een net iets andere stekenverhouding.

Dat betekende dus een proeflapje breien en omrekenen. Laat ik dat laatste nou niet kunnen en daarom heb ik een rekenprogrammaatje die dat wel zou moeten kunnen en ik zette de steken op en begon aan de boord. Normaal gesproken is een boordpatroon niet lastig, maar dit wel want meestal brei je twee averecht, twee recht, maar soms brei je twee averecht en dan drie recht zodat de kabels vanuit de boord straks mooi doorlopen in het patroon. 

Nadat ik zes toeren had gebreid leek het me veel en veel te wijd en dus moest ik wachten tot ik Arthur weer zag en lag het even stil. En ja hoor hij kon hem nog aan als hij 18 zou zijn dus uithalen maar weer. Voor dat ik dat deed had ik wel de trui die Arthur aanhad en hem nog lekker ruim zat, op de boord gelegd en het aantal steken geteld en begon opnieuw. 

Toen ik de boord afhad wilde ik eerst weer meten of het klopte voor ik aan het kabelpaneel begon en daar zat ook weer tijd tussen. Het klopte en toen kon ik eindelijk op mijn gemak starten. Dat lukte afgelopen zondag. S'morgens had ik eerst gebruik gemaakt van het droge weer, er was zelfs een zonnetje paraat, om de bloembollen in de grond te zetten en de tuinstoelen naar binnen in de schuur te doen. Fijn als zo'n klusje ook weer geklaard is. 

Juist toen de lucht begon dicht te trekken zette ik een potje thee en begon aan mijn kabelpatroon. Gelijk de eerste naald kwam ik niet goed uit. Ik hield een steek over. Tellen en nog eens tellen, het patroon nogmaals bestuderen en uiteindelijk zag ik het. Eén kabel start niet met zes steken maar met zeven steken. Na een hele middag prutsen heb ik nu tien naalden in het patroon op de pennen staan. 

De hele week kwam er s'avonds na het werk niks meer van een stukje breien, het is geen patroon waarbij ik ondertussen televisie kan kijken, maar nu heb ik weekend en hoop ik toch echt even een poos tijd te kunnen maken om een flink stuk te breien. En een cake te bakken. Dat ook! 

Het duurde even voor de foto kwam. Met het donkere weer van de afgelopen dagen lukte het niet goed. Maar nu schijnt de zon en ondertussen ben ik al een stukje verder zodat het patroon wat duidelijker te zien is. Het is een repeterend patroon van 16 toeren en ik weet het nu bijna uit mijn hoofd. Toch doe ik dat nog niet want helaas is er een foutje ingeslopen die ik niet heb uitgehaald omdat het te ver was toen ik het zag en geen zin had om helemaal opnieuw te beginnen. In het patroon zelf zie je het niet en ach is het niet zo dat er in echt handwerk een foutje mag zitten? In elk geval ben ik nu op de goede weg en is het heel erg leuk om te doen!