Senang met Sering!

Het ene jaar is het andere jaar niet, maar dit jaar zit mijn Sering zo vol met bloemen dat sommige takken een beetje doorhangen, zo zwaar zijn ze. Het is altijd weer genieten van die bloemenpracht en de zoete, zalige geur die de boom zachtjes laat dansen door de tuin. 

Het liefste zou ik nu een stoel onder die boom zetten en de hele dag zitten snuiven als een parfumeur die een geur tot zich neemt. Helaas gaat dat niet want ik zit te wachten op mijn nieuwe wasmachine en moet de bel dus in de gaten houden. 

Vorige week overleed de oude machine geheel plotseling. De avond ervoor had ik de was van mijn vader erin gedaan en hem aangezet met uitgestelde tijd zodat ik de volgende morgen voor ik de deur uit moest de was aan de lijn kon hangen. Toen ik de volgende morgen beneden kwam was zijn schermpje donker en zat de deur muurvast. 

Natuurlijk eerst van alles gecheckt en geprobeerd en uiteindelijk toch maar in de gezinsapp het trieste nieuws medegedeeld. Ik kom wel even langs, zei zoon en haalde de boel uit elkaar en kon het defect vaststellen. Hij heeft het me nog laten zien en ruiken, want er was iets doorgebrand in een printplaat. Er was niets meer aan te doen. Met flink wat spierkracht heeft hij het deurtje opengekregen zodat de nog vieze was er weer uit kon. 

Na wat vergelijkend warenonderzoek heb ik bij de witgoedhandel in het dorp een nieuwe gekocht en die komen ze vanmiddag brengen en installeren. Eerst moet de droger er af en dan de oude machine afgevoerd, de nieuwe op zijn plek en de droger er weer op. Gelukkig doen ze dat allemaal, hebben de heren van de winkel beloofd, want zelf krijg ik dat niet voorelkaar. Zulke spierballen heb ik niet en zoon wilde helpen maar zit dit weekend voor zijn werk in het buitenland. 

Ondertussen durf ik het tijdens het wachten dus niet aan om in de tuin aan de sering te gaan zitten ruiken en andere klusjes te doen. Zul je net zien dat ik de bel niet hoor en dan keren ze weer om met mijn wasmachine. Dat moeten we niet hebben. Ik wil nu eindelijk weer eens een schone onderbroek aan. 😂 (grapje). Die heb ik gewoon, want ik kon wassen bij mijn dochter en mijn broer en zus hebben zich liefdevol over de was van mijn ontfermd. 

Gelukkig kan ik binnen ook genieten van de sering en zeker als de achterdeur openstaat, zodat Tim naar believe naar buiten en naar binnen kan, want dan zweeft de seringengeur zo de kamer in. Heerlijk. 

Het is nu zo mooi buiten met die boom en alle andere voorjaarsbloeiers. Gek genoeg heb ik dit jaar geen enkele tulp in de tuin en dat terwijl ik er van het najaar toch ruim 50 de grond had ingestopt. Heel jammer want mijn border is prachtig groen met wat rose van het gebroken hartje en wat blauw van de akelei, maar niet zo fleurig als andere jaren. Iemand heeft ondergronds een feestmaal gehad aan die tulpenbollen of ze waren ziek en zijn daardoor niet opgekomen. Helaas pindakaas. 

Ondertussen groeien de zelfgekweekte stamboomtomaten als kool en die ben ik steeds een beetje aan het afharden door ze overdag buiten te zetten en ik hoop ze volgend weekend dan in de moestuinbak te zetten. Daarvoor moet ik dus eerst nog aarde halen want dat is op. 

Genoeg te doen dus in de tuin behalve genieten van de geur van seringen. Als ze nu even opschieten met die wasmachine brengen, dan kunnen de lakens er meteen in en kunnen die drogen bij de seringenboom zodat ik vannacht of morgennacht kan slapen onder mijn eigen seringengeur.