Het is alweer tijd voor de bloghop van de maand juli. Deze bloghop is bedacht door Elizabeth en gaat deze maand over je favoriete huisdier(en)!
Hebben jullie even? Want dat is natuurlijk mijn lieve grijze (of eigenlijk blauwe zoals zijn kleur officieel heet) kater Tim. In de volksmond ook wel Timmie of Toetie genoemd!
Alweer bijna twee jaar geleden haalde ik hem uit het asiel, 16 maanden oud en al twee huisjes versleten omdat hij daar blijkbaar geplaagd werd door kinderen. Toen ik zijn foto op de website van dierenasiel.com zag werd ik op slag verliefd en toen ik samen met mijn dochter voor zijn deurtje stond - hij woonde in het asiel het bovenste appartementje van een drielaags flatgebouwtje - wist ik zeker dat het liefde op het eerste gezicht was en dus ging hij mee van Meppel naar de rand van Amsterdam.
Wat was hij in het begin schuw en bang van alle harde, onbekende geluiden. Mannenstemmen vond hij eng, de vuilnisauto in de straat was eng, de glazenwasser was doodeng, maar algauw wende hij in zijn nieuwe huis en werd mijn liefde beantwoord.
En nu, bijna twee jaar later, kan hij nog steeds wel schrikken van een onverwacht hard geluid, maar nu komt hij kopjes geven aan mijn zoon en broer en als de glazenwasser komt dan ligt hij in zijn mandje op de vensterbank zijn werk te beschouwen.
Als ik thuis werk dan is hij graag in de buurt, bemoeit zich met mijn mail door over mijn toetsenbord te lopen en als ik in een teamsmeeting zit dan luistert hij mee en als hij het saai vindt dan gaapt hij hartgrondig.
Hij is dol op Face-time gesprekken, als hij het deuntje van een binnenkomend FaceTime gesprek hoort op mijn telefoon dan komt hij aangerend en gaat hij achter me op de leuning van de bank mee zitten kijken wie mij blieft te spreken. Is het mijn dochter, zijn absoluut favoriete persoon dan tikt hij op mijn arm en moet ik de telefoon dichterbij houden en geeft hij kopjes aan het scherm. Laatst had ik een supervisie gesprek van de opleiding en toen kwam hij ook meekijken.
Tim is een echte knuffelkont geworden - wel alleen als hij dat wil - en hij weet met zijn verschillende miauwen precies aan te geven wat hij wil. Hard en dwingend miauwen is spelen op de trap. Hij ligt halverwege op de trap, ik gooi een balletje omhoog dat hij vangt en dat mept hij dan weer naar beneden. Als ik niet meteen aan het verzoek voldoe, er moet nu eenmaal ook wel eens gewerkt worden en ik kan nu eenmaal niet midden in een gesprek zeggen, sorry mijn kat wil spelen dus ik moet ons gesprek beëindigen, dan gaat hij steeds harder en dwingender miauwen.
Heeft hij trek in zijn snackje dan komt hij om mijn benen draaien en miauwt dan heel lief en zacht en probeert me mee te krijgen naar de keuken en gaat dan voor de kast zitten waar de snackjes liggen.
Arthur is dol op hem en heel lief voor hem en hij mag hem ook aaien. Laurens is idolaat van hem, maar Tim vindt Laurens alleen leuk als hij slaapt. Dan gaat hij bij hem in de buurt liggen om op hem te passen. Laurens houden we dus uit zijn buurt en we leren hem dat hij zachtjes moet doen, maar dat is nog een beetje moeilijk als je pas 22 maanden bent.
Het kattenluik geeft hem de vrijheid om naar buiten te gaan wanneer hij maar wil en kan uren in de tuin doorbrengen, in de border heeft hij tussen de planten bij de rozenstruik een plekje gecreëerd waar hij heerlijk ligt te chillen. Je ziet hem gewoon genieten. En als hij geniet dan geniet ik ook!
Ik kan nog wel een uurtje doorkletsen over mijn favoriete huisdier, maar laat ik jullie niet vervelen. Het is waarschijnlijk wel duidelijk dat ik stapeldol op hem ben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten