Deken

Het leuke van bloggen vind ik dat je lekker legaal over de schouder van je medeblogsters mag meekijken. Het ene na het andere mooie handwerk komt voorbij en omdat je weet dat je zelf nooit de tijd hebt om zoveel moois te kunnen maken, afgezien of je het ook kunt, is het heerlijk om al dat moois en enthousiasme via een blog te mogen meebeleven. 

Zo loop ik vaak mijn vaste klantjes af en kom ik via die klantjes ook weer op andere blogs. Op het blog van Jeanet van Blij dat ik brei kwam ik een leuk gehaakt kussen tegen met een verwijzing naar het blog van Jellina. Nieuwsgierig als ik ben klikte ik op de link en kwam me daar toch ook een leuke deken tegen. Kijk zelf maar: 

http://www.jellina-creations.nl/blog/free-love-and-affection-crochet-pattern-premala-is-ready

Nu ben ik natuurlijk nog maar een groentje op het gebied van haken, maar na het lezen van het patroon dacht ik daar moet ik wel uit zien te komen en liet het patroon aan mijn dochter zien. Die zei, nou mam die lijkt me nu leuk voor mijn kamer, maar ik wil hem niet met gestreepte blokken, maar met effen blokken. Nou dat maakt het alleen maar makkelijker. 

Vorige maand heeft dochter haar rijbewijs gehaald, het had nog wat voeten in de aarde om het felbegeerde rose kaartje ook daadwerkelijk te bemachtigen bij de Gemeente, want ja ambtenaren he en die zijn op donderdagochtend open van 10 uur tot 10.15 uur en zie dan als VWO examenkandidaat  maar eens tussen de lessen en de schoolexamens door een afspraak te maken. Ik weet het, het is een beetje flauw van mij om een ambtenaar zo af te schilderen maar het was echt lastig om afspraken te maken met de gemeente. Maar, ze heeft het en dus moet er gereden worden in onze auto, anders doe je geen ervaring op. 

Vandaag hoefde ze niet te werken en wilde ze samen met mij een lekker ritje maken. Maar waar naar toe. Nu had onze vestiging in Groningen een open dag, maar dat vond ze toch ietwat te ver. Weet je wat, laten we op jacht gaan voor de wol voor jouw deken. In ons dorp is er geen handwerkwinkel, wij moeten altijd de stad in of de provincie in. Helemaal niet erg. Jellina had de deken gehaakt met colour crafter en na even googelen kwam ik uit bij een handwerkzaak in Uithoorn die het merk verkocht. Dat was net een leuk ritje. 

Dus wij er naar toe en wat was ik trots om naast haar te zitten terwijl zij zelfverzekerd ons fordje over de A2 stuurde en toen de polder in. Helaas bleek de handwerkwinkel geen colour crafter te verkopen maar wel mooie andere wolletjes. De eigenaresse dacht even mee en gaf aan dat als ik bollen over zou houden ze gerust terug gebracht mochten worden. Die wolletjes waren ook nog eens vriendelijk geprijsd en dochter zocht de kleuren uit. Tevreden tuften wij weer terug. Nu ga ik als de wiedeweerga mijn sjaal afmaken. Daar moet enkel nog een randje aan en dan ga ik gauw beginnen met de deken. Ik heb er zin in!