Thermosokken

Gisteravond moesten mijn man en ik een boodschap doen in Amsterdam. Terwijl mijn man naar de parkeerautomaat liep stond ik al wachtend een beetje voor me uit te dromen en naar de winkels te kijken die open waren en waar mondjesmaat publiek aanwezig was. Ik had natuurlijk beter in de auto kunnen blijven zitten want nu stond ik toch een beetje te vernikkelen in winterjas. Het was behoorlijk koud.

Er passeerde een man. Een beetje sjofele man met een groezelige baard. Of eigenlijk groezelig kon ik niet zien, want het was donker, maar wel een warrige baard. De man liep zachtjes in zichzelf te zingen en toen hij mij zag riep hij: mevrouw ik ben zo blij met mijn nieuwe sokken!

Ik zei dat ik het fijn vond dat hij zo blij was met zijn nieuwe sokken. Ja, zei hij, heel blij met mijn nieuwe thermosokken, want nu heb ik geen koude voeten meer. Twee weken lang had ik geen sokken en dat was koud hoor mevrouw. Dat geloofde ik meteen, want mijn tenen lagen er al zowat half af van de kou terwijl ik laarsjes droeg en amper vijf minuten op straat stond. 

Wat kun je dan blij zijn met iets kleins, vervolgde de man en keek me afwachtend aan. Wie het kleine niet eert is het grote niet weert mevrouw. Nu zie ik dat u nog niet zo oud bent (oef opluchting) maar uw opa en oma zullen u toch ook wel verteld hebben dat je blij moet zijn met kleine dingen.

Absoluut, vertelde ik hem en niet alleen mijn opa en oma maar ook mijn ouders hebben me dat altijd geleerd. Wat fijn dat u dat ook vindt, zei de man, want er zijn mensen mevrouw, die het maar gek vinden als je blij bent met je nieuwe sokken. En nog wel thermosokken. Nou ik ga maar eens verder en wens u nog een fijne avond. He wat ben ik blij met mijn sokken riep hij nog en liep vervolgens de straat uit. Ik wenste hem ook een fijne avond en hoopte dat mijn man op zou schieten bij die automaat en terug zou komen voor ik vastgevroren op straat stond.

In het licht van de straatlantaarns zag ik de man weglopen en zag dat zijn jas ook betere tijden had gekend. Een zwerver of een arme sloeber? Ik wist het niet maar vond het aandoenlijk dat hij zo blij was met zijn thermosokken. Als het zo koud is dan heb je die dan ook wel nodig en wat een vreselijk idee dat die brave borst twee weken zonder sokken had gelopen. Zo triest. 

Mijn man had betaald en wij gingen doen wat we moesten doen en ik vergat de hele sokkenman totdat ik s'avonds in mijn warme bedje lag. Toen dacht ik aan de man en vroeg me af of hij nu ook ergens een bed had en het in ieder geval lekker warm had. Je moet er toch niet aan denken dat je de nacht buiten moet doorbrengen met -5 graden. Ik schaamde me ineens dood want ik had natuurlijk bij het Kruidvat die daar gevestigd was een stapel thermosokken voor die man moeten kopen. Dan had hij een voorraadje sokken gehad en niet meer twee weken zonder sokken hoeven lopen. Ik heb er de hele dag al spijt van dat ik dat niet gedaan heb.