Nieuwjaars ditjes en datjes

Zo zijn we dan toch gewoon in 2017 aangekomen en allereerst wens ik elke lezer van mijn blog een heel goed en gezond 2017 toe. Het kerstboompje staat nog wel en ook de kerstkaarten staan nog op de kast, maar verder gaat het gewone leven weer zijn gangetje. Ook wel weer lekker hoor. Er wordt weer gewerkt, er wordt weer gekookt en er wordt weer gehaakt. Al heb ik in Frankrijk ook nog wel even zitten haken. 

Zo vlak voor kerst had ik alle lapjes af voor mijn deken, ook degene die ik over moest doen omdat de eerste maaksels minder mooi waren uitgevallen. Tevreden legde ik de deken uit op de grond en beschouwde de boel. Helaas lukte het niet om hem in elkaar te zetten zoals het patroon oorspronkelijk bedoeld was met de afwisseling van verticaal en horizontaal, maar ik had het plan al klaar. Eerst de verticale rijen aan elkaar haken met wit en daar dan aan weerszijden ook een rand van twee rijen zwarte stokjes haken en dan die rijen weer aan elkaar haken ook met wit zodat er een reliëfrandje bovenop komt.

Net toen ik dat zat te overpeinzen kwam dochter thuis en keek naar haar deken in aanbouw en sprak de teleurstellende woorden: Wat is ie klein? Wel mooi hoor maar kan hij niet wat groter? Tja, de overgebleven bolletjes wol geteld en twee rijen ertussen moeten nog wel lukken. Dat betekende dus nog tien lapjes haken! Eerlijk is eerlijk ik had er eigenlijk niet zo'n zin in, want wilde wel weer eens wat anders doen, maar aan de andere kant is het zonde als die wol blijft liggen en is het fijn als die deken groot genoeg is om als sprei te gebruiken. Dus toch maar weer aan de haak. Ik pakte wat bolletjes in en haakte in Frankrijk 1,5 lapje. Gisteravond is lapje nummer 3 op de pennen gezet. Even doorwerken en hij is die deken ook echt af! Nog een rand er om heen en klaar is Kees.


Goede voornemens heb ik voor dit nieuwe jaar niet zoveel gemaakt, maar wel dat ik weer vaker wat andere recepten ga koken. In drukke tijden merk ik toch dat ik terugval op het oude vertrouwde en daar is niks mis mee maar wordt ook wel een tikkie saai. 

Elk jaar krijgen wij van onze manager vlak voor kerst een boek en een speech. Dit jaar kreeg ik een boek met recepten uit de Franse keuken. Heerlijke dingen staan erin. Zo ook een recept van Boeuff Bourgignon. Een heerlijk stoofvlees recept met winterpeen, prei, ui en champignons. Dus om de Franse sferen er een beetje in te houden ga ik dat zo direct lekker opzetten. We eten het pas donderdag want morgen eet ik op mijn werk, maar dat vind zo'n stoofpotje helemaal niet erg. Die kneutert heerlijk een paar dagen in de pan en wordt daardoor lekker mals. Het eerste goede voornemen is een feit!