Vogelhuis

Vorige week was ik jarig en ik zag best wel op tegen deze dag. Mijn eerste verjaardag zonder mijn lief.  Ik had vrij genomen zodat ik de hele dag kon huilen als ik dat wilde. Zoals wel vaker als je ergens tegenop ziet, loopt het toch allemaal anders en heb ik niet de hele dag gehuild, gelukkig. 

S'morgens kroop Arthur bij me in bed en kreeg ik dikke knuffels en een cadeautje. Hij had het een paar dagen tevoren met zijn moeder in de stad gekocht en kon niet wachten om het te geven. Het is chocola oma, kijk met een gieter en mijn nieuwe laarzen. Het was een tuinset van chocola inderdaad en de chocolade laarzen hadden dezelfde kleur als de laarzen die wij samen hadden gekocht. 

Dochter was ook vrij en schoondochter zorgde voor een heerlijk ontbijt. Een goed begin van de dag. Om kwart over tien zwaaiden we Arthur en zijn mama uit want zij gingen weer met de trein terug naar Frankrijk. Even later ging de bel en stond mijn broer op de stoep met een groot boeket bloemen. En toen kwamen alsnog de tranen, want ook hij mist mijn man zo verschrikkelijk. Ze waren niet alleen zwagers, maar ook hele goede vrienden. 

Na de koffie ging broer naar zijn werk en dochter en ik gingen boodschappen doen. S'avonds kwamen mijn vader, broer en zijn gezin en natuurlijk onze zoon vanuit zijn nieuwe werk allemaal eten. 

Ik maakte een grote pan soep, bakte een waldkornbrood en met diverse smeersels was het een lekkere maaltijd. Terwijl we gezellig met elkaar waren liepen dochter en zoon de deur uit, omdat ze mijn cadeau uit de auto gingen halen. Ze hadden een vogelhuisje voor me gekocht. Een lang gekoesterde wens! 

Er waren nog meer mooie en fijne cadeautjes en nog meer mooie bloemen en zo werd het een verjaardag met een traan en een lach en al mijn dierbaren om me heen. Ik ben nog steeds een rijk mens. 

De volgende dag heb ik het vogelhuis in de tuin gezet en ik geniet er zo van. Als ik thuis zit te werken dan heb ik een goed uitzicht op de tuin en het vogelhuis. Inmiddels is de vetbol weg, want die zat nog in een groen netje en die knip ik er altijd af omdat ik zo'n vetbol in een metalen houder stop. In het huisje leg ik nu wat blokjes oud brood, wat zaadjes, havermout (daar is het roodborstje dol op) of wat rozijnen. Die lusten de merels graag. Ook heb ik bij de @ction een halve kokosnoot gekocht met vet en zaadjes die er nu aanhangt en daar wordt ook gretig gebruik van gemaakt. Het is genieten omdat allemaal te aanschouwen. 

De seringenboom hangt ook vol met allerlei lekkers en het is een komen en gaan van vogels. Van de week zat ik te werken en zag ik uit mijn ooghoeken iets kleins en bruins bewegen en bleek het een winterkoninkje te zijn. Zo schattig. 

Samen met Arthur heb ik een koker met doppinda's gevuld en daar hangen niet alleen de halsbandparkieten aan, waar Arthur verrukt over was, want papegaaien in de tuin van oma, maar ook komt er regelmatig een grote bonte specht langs om op die pinda's te hakken. Een prachtig beest. Een slimmerik ook, want van de week zag ik hem aan het insectenhotel hangen om daar uitgebreid te lunchen. Het is natuurlijk niet de bedoeling om die insecten die daar vredig in mijn hotel logeren op te vreten, maar ja het is de natuur en het bordje: verboden om de gasten op te eten, kan hij natuurlijk niet lezen. 

En nu is het aftellen tot mijn kleine tuinman definitief naar Amsterdam komt om samen met hem van de tuin en de vogels te genieten!