Bollen

Zondagmiddag en het is een natte grijze dag. Vanaf mijn hoekje op de bank kijk ik de tuin in, waar de vogels ondanks de regen toch wat lekkers komen eten in mijn nieuwe vogelhuisje, dat ik woensdag voor mijn verjaardag kreeg van de kinderen. 

Ook kijk ik naar de blauwe bloempot die ik samen met Arthur kocht. Bijna twee weken geleden arriveerde Arthur en zijn mama laat in de avond met de trein vanuit Parijs. Ze hadden vertraging dus ik lag al in bed. Onze zoon die de dag ervoor al met de auto was gearriveerd haalde ze op. En daar waren kleine voetjes op de trap. Wie is daar? Ik ben er oma, Arthur! Even later waren er twee armpjes om mijn nek en kreeg ik een hele dikke knuffel. 

De volgende dag ging ik al vroeg de deur uit om te gaan werken en kwam tegen half zes het pand weer in. Daar werd ik opgewacht door een "boos" klein mannetje. Want waarom was ik er niet? Hoezo moet oma werken? Ik hield een verhaal over geld verdienen enzovoort, maar allemaal leuk en aardig het was wel de bedoeling dat oma aandacht voor Arthur had. Dat we samen in de tuin gingen werken!

De volgende dag had ik overleg met mijn manager en omdat ik nog wat uurtjes had staan, nam ik die in overleg met haar op en was ik dus de woensdagmiddag vrij. Arthur blij! Kom zei ik, ik heb een leuk plannetje, trek je schoenen aan we gaan. Plannetje? Dat was een gek Nederlands woord, maar een goed idee begreep hij heel goed en toen ik het plannetje uitlegde, was hij direct enthousiast. Op naar het tuincentrum!

Omdat Arthur zoveel van bloemen en planten houdt leek het me een leuk idee om daar eens te gaan kijken. Natuurlijk heb je die in Frankrijk ook, maar niet in de buurt waar Arthur woont. In het tuincentrum vielen we met onze neus in de boter, want er was een speurtocht uitgezet voor kinderen. Diverse grote pluche beesten stonden door het tuincentrum opgesteld en door vragen te beantwoorden in een boekje kon hij een prijs winnen. 

Dat was leuk natuurlijk, maar niet het hoofddoel van ons bezoek, want het plannetje was dat Arthur mee ging helpen om de bloembollen uit te zoeken. En niet alleen bloembollen voor mijn tuin, maar hij mocht ook een grote pot uitkiezen, hij koos een blauwe en hij mocht een zak bloembollen kiezen waarmee je laagjes kan maken in die pot om zo in het voorjaar steeds wat anders in bloei te hebben. 

Hij vond het een heel leuk plannetje en vol overgave liep hij langs de diverse zakken met bollen en vond het moeilijk om te kiezen, maar uiteindelijk koos hij een zak waarop een aantal hommels (hoe kan het ook anders) en bijen stonden afgebeeld. Die wil ik, want die bloemen vinden de hommels ook leuk! 

We kochten nog tuinhandschoenen voor hem en we deden de hele speurtocht waarmee hij een mooie prijs won. Trots liep hij met de prijs en de zak met bloembollen naar de auto. We reden nog even langs de Hema voor een paar kaplaarzen en toen gauw naar huis om de bollen te planten. 

Daar stond mijn kleine tuinman met zijn handschoenen en zijn laarzen om samen met mij de aarde in de pot te scheppen en daar laagje voor laagje de bloembollen op te leggen. Heel zorgvuldig deed hij dat met de worteltjes naar onder, op hun billen oma, en tenslotte schepten we er een laagje aarde overheen en wensten we de bollen welterusten. Slaap maar lekker, tot het voorjaar. 

Arthur en ik spraken af dat de pot met bloembollen in mijn tuin blijft logeren, totdat........ 

Want dat is het aller, allerleukste nieuws, Arthur komt met zijn ouders in Amsterdam wonen! Zodra ze hier een huis hebben gevonden gaat de pot met bloembollen naar hun balkon of tuin en komen er na de verjaardag van Arthur bloemen in. Hij kan niet wachten. En ik ook niet!