Op en mét sloffen!

Na bijna 5 maanden ben ik voor mijn gevoel goed geland in mijn nieuwe functie. Ik leer steeds meer mensen kennen en ook de procedures en de gebruiken worden duidelijker. Het is fijn om weer in een leuke omgeving te mogen werken. Het is niet zo dat ik het al op mijn sloffen doe, maar de nieuwe pantoffels beginnen lekker te zitten, zeg maar!

Een paar weken geleden werd ik dan ook gevraagd of ik achterwacht wilde zijn bij het zwangerschapsverlof van een collega in het noorden van het land. Natuurlijk wilde ik dat. Zo kwam het dat vanmorgen om 06.15 uur de wekker ging - echt héél erg vroeg - en om 07.00 uur slingerde ik mijn Fordje aan om richting Groningen te rijden. 

Dat was best gek, want in mijn vorige baan ging ik ook regelmatig naar Groningen en de weg was dus heel bekend. Ik reed zelfs langs het oude kantoorpand waar tot een maand geleden nog het hoofdkantoor gevestigd zat en het was best raar om dat pand daar zo leeg en donker te zien staan. 

De weg was dus bekend en vertrouwd, alleen was de eindbestemming nu niet Groningen, maar Roden op de grens van Groningen en Drenthe. Daar is het kantoor van mijn huidige werkgever voor het noorden van het land gevestigd. Ik was nog nooit in die contreien geweest, maar ik trof ook weer zo'n mooi stukje Nederland aan. 

De reis ging voorspoedig (op mijn sloffen), had het al snel gevonden en reed de parkeerplaats op en uit gewoonte zette ik mijn radio zacht. Ook weer zo'n gekke gewoonte uit een vorig leven want als ik de parkeerplaats van een crematorium of uitvaartcentrum opreed dan deed ik altijd mijn radio zacht om nabestaanden, als die er waren, niet te storen. En dat is nu helemaal niet nodig! 

Het was een leuke dag en de overdracht verliep voorspoedig. Ik hoop dat de aanstaande moeder van haar verlof kan gaan genieten en zich geen zorgen maakt om haar dossiers die ik, samen met een collega, voor haar ga waarnemen. Natuurlijk kwam ik niet met lege handen, want ik kon het natuurlijk niet laten om een paar slofjes voor haar te breien. Omdat ze nog niet weet of het een jongetje of een meisje wordt deed ik zowel een blauw als een roze koordje. Als het kindje er straks is, maak ik er van de juiste kleur nog wel eentje bij! 

Tevreden reed ik aan het einde van de dag terug naar Amsterdam uitgezwaaid en gegakt door een heleboel verschillende ganzen die daar op de weilanden tussen Roden en Leek al aan het diner zaten!