Haakles nummer 1

Vanochtend was het dan eindelijk zover. Mijn eerste haakles. Om even over tienen liep ik naar het metrostation waar toen ik aan kwam ik net de metro hoorde wegrijden. Om 17 over tien zou de volgende komen, maar die kwam niet. Pas om 10.27 kwam de volgende aankakken. Ik hoopte dus maar dat ik op tijd zou zijn. Gelukkig reed de bestuurder lekker door en stond bij het Centraal Station de tram klaar en zo kwam het dat ik toen ik bij het paleis de tram verliet, de steeg door en langs het beeld van Multatuli om de toeristen heen moest omdat ik niet hun foto's wilde verpesten toch nog vijf minuten voor tijd bij de handwerkwinkel arriveerde. Gelukkig, want te laat komen is niet mijn ding. 

Op de knusse vide van de handwerkwinkel staan twee grote tafels aaneengeschoven en daar zaten al wat dames omheen. Ik was nog niet eers de laatste. Er stonden kannen met koffie en thee, een grote trommel met koekjes en er lagen verschillende haakboeken op tafel. Aan de wanden hangen aan de ene kant prachtige handgebreide truien en jasjes en aan de andere kant staan de kasten met de rollen borduurstoffen. Onder de vensterbank een lage kast met borduurpatronen en dit alles kijkt aan de achterkant gezellig uit op een Amsterdams binnenplaatsje. Klassieke muziek klinkt op de achtergrond en er hangt een gezellige, opgewekte sfeer. 

De haakjuf, nog jong en blond, stelde zich voor nadat wij allemaal een rondje hadden gedaan met onze namen en onze ervaringen met haken. De leeftijden lopen uiteen van halverwege de dertig tot beging zeventig. Een mooie mix dus. 

De meeste van mijn medecursisten hebben allemaal een brede ervaring met breien of borduren en heeft wel eens wat gehaakt maar niet genoeg om er echte werkstukken mee te maken. Naast mij zat echter een vrouw die nog nooit van haar leven iets met handwerken gedaan heeft of enige creativiteit aan de dag heeft vertoond. Heel grappig dan om te horen wat haar beweegredenen zijn om zo'n cursus te volgen. 

We gingen van start met uitleg over verschillende soorten haaknaalden en soorten garen. Om het te leren is katoen het handigste zo bleek. De meesten van ons hadden wat garen en een haaknaald meegenomen en een paar liepen even naar beneden om een bolletje garen en een naald in de winkel te kopen. 

Serieus aan de slag met een opzetlosse en een ketting van lossen haken. Gelukkig dat kon ik nog. Ook de halve vaste was me nog bekend evenals de gewone vaste. Daarna kwamen nog het halve stokje en het hele stokje aan de beurt en voor ik het wist waren de twee uur om en gingen we weer huiswaarts. Het was al lekker druk in de stad en op mijn gemakje liep ik door de drommen met winkelende mensen naar het Centraal Station waar toevallig net de goede metro klaar stond. 

Nu ben ik weer thuis en moet ik aan de slag want manlief is jarig vandaag en dus moet ik zorgen dat het huis een beetje aan kant is en dat er hapjes gemaakt worden en dat het toilet proper is voor de visite vanavond. Dat hoef ik allemaal niet alleen te doen, maar toch heb ik geen zin. Want ik wil haken! Ik ben verslaafd. In twee uur tijd ben ik gewoon verslingerd geraakt. Wat een heerlijk werk is dat.