Hork

Het was een drukke week en een lange dag vandaag dus besloten dochter en ik even iets te halen bij de Chinees. Eerst moesten we nog even een kadootje kopen voor manlief die volgende week hoopt te verjaren en dan zouden we het eten afhalen en dan direct door naar huis. Lekker eten op de bank, bord op schoot met het oude kloffie aan en een lekkere romantische komedie van Netflix op de TV. Een fijn vooruitzicht. 

Bij de Chinees was het niet druk. Er stond slechts 1 man voor de balie van de afhaal. Hij was net voor ons binnengestapt in zijn grote bouwvakkerspak voorzien van kleurige neonstrepen, zijn voeten gestoken in grote, grove werkschoenen met stalen neuzen. De grijze haren in de war en hij rook ook niet helemaal meer naar viooltjes. Daar stond een man die de hele dag hard had gewerkt en nu voor hij naar huis ging even een portie nasi afhaalde met een grote loempia. Ook hij had geen zin om te koken.

De frêle Chinese dame die de bestelling opnam herhaalde zijn keuze en toen hij beaamde dat het klopte vertelde ze hem dat hij haar 13 euro moest betalen. De man rommelde in zijn portomonnee, trok er een pinpas uit en terwijl hij de pinpas voor haar neus heen en weer zwaaide brulde hij haar toe: Mag ik hem even door je gleuf halen? Een bulderende lach om zijn eigen grap bleef een beetje tegen de toonbank hangen en stierf een vroege dood doordat er niemand reageerde. 

De Chinese dame was verbijsterd en schoof het pinapparaat zijn kant op. De ober die net bezig was om twee ijscoupes te vullen keek verschrikt achterom en ik geloofde mijn eigen oren niet. De man keek nog even schalks naar het publiek achter hem en probeerde lachend mijn blik te vangen, zo van o o o wat ben ik leuk met hem door je gleuf halen. 

Ik keek hem pissig aan en voelde twee behoeftes opkomen. Als eerste om hem te vertellen wat een ongelikte beer hij was en hoe hij het in zijn hoofd haalde om zo onbeschoft te doen. De tweede was om hem met zijn kop in de vissenkom te duwen die daar al sinds mensenheugenis op de toonbank staat en hem proestend even te laten spartelen. Zo van niks door een gleuf halen maar met je kop in een gat geduwd worden.

Ik deed geen van beiden. Want het was niet chique om hem daar als een viswijf staan uit te kafferen en hoewel het best een leuk idee was om die grijze krullen kletsnat te laten worden in de vissenkom, kon ik dat die vissen niet aandoen. Die beesten zouden zich doodschrikken. Ik keek hem alleen maar even heel pinnig aan. 

Hij betaalde en mompelde nog wat en ging toen op het bankje zitten. De eigenaar van de zaak die de betaal scene had gemist kwam aanlopen en begroette de man vriendelijk. Blijkbaar kwam de man wel vaker wat halen want de eigenaar vroeg hem hoe het ging. De hork stak een heel verhaal af en de eigenaar besloot om even naast de man te gaan zitten. Vriendelijk luisterde hij naar de woordenbrij. 
Ineens stopte het verhaal en vroeg de hork aan de Chinese man hoe het met zijn kalate lessen stond. De Chinees  herhaalde verwonderd zijn vraag en zij dat hij helemaal niet aan kalate deed. De hork sloeg zich van pret op de knieen en riep, maar jullie Chinezen doen toch allemaal aan kalate? 

De Chinees stond waardig op en wenste de hork nog een fijne avond en ging door de klapdeurtjes naar de keuken, onderwijl iets mompelend tegen de dame achter de toonbank. Even later werd het luikje opengeschoven en daar waren de bami en de loempia. Het werd keurig in een tasje verpakt en hij kreeg er een kuipje sambal bij. Tevreden verliet de man de zaak.  De vissen in de kom zag ik opgelucht ademhalen.

En nu zit ik heel stiekem te hopen dat de eigenaar in de nasi van de man een hele grote schep sambal heeft gedaan. Dat zal hij niet want dat mag natuurlijk niet maar ik hoop het toch zo.