Nog twee nachtjes slapen

Nog een dagje werken en dan is het zover. Het lijkt wel alsof ik op schoolreisje mag, zo'n zin heb ik in het uitstapje met vier collega-vriendinnen naar de handwerkbeurs in Zwolle. In 2014 bezocht ik het de laatste keer met mijn moeder en wat hadden we toen een fijne zondag. 

Aan niet handwerk(st)ers is het natuurlijk niet uit te leggen dat je je verheugd op het zien van allemaal mooie wolletjes, katoentjes, kleurcombinaties, patronen, borduurzijde en allemaal nieuwigheden, maar jammer dan. Ik heb er gewoon zin in en mijn collega-vriendinnen ook. We gaan er een leuke dag van maken en het hebben van de voorpret is op zichzelf natuurlijk al leuk. 

Ondertussen doe ik nog een tikkie voorzichtig met mijn lamme vlerk en dat helpt. De meeste dingen kan ik gewoon weer doen (al was het wel heerlijk dat er voor me gekookt werd) alleen langdurig achter de computer zitten, vooral op mijn werk, en veel typen is nog niet zo goed voor het humeur van mijn pols. Afwisseling is hierbij het toverwoord.

Al dat gepamper en vertroetelen heeft dusdanig geholpen dat ik het vanavond wel aandurfde om weer wat steekjes te borduren aan mijn uil. Dat ging eigenlijk prima en zijn borst is nu klaar. Om de boel niet te overdrijven ga ik morgen aan zijn koppie verder. Het is een leuk patroon en het borduurt makkelijk. Als ik elke dag wat kan doen dan heb ik hem nog op tijd af, het gaat vast goed komen met meneer uil.