Wat een kadootje was dit heerlijke nazomer-herfstweer. Het was ons al beloofd door het KNMI en ik had me dus voorgenomen om er eens extra van te genieten. Gisteren stond in het teken van boodschappen, verjaarskadootje kopen, soep maken voor familie en dan samen met hen naar de jarige vertrekken om daar het kadootje te geven en een plezierige avond te hebben met elkaar.
Vandaag stond op mijn planning om eens een beetje op te ruimen in de tuin. Vorig jaar bij het opnieuw inplanten kocht ik een Fijnstraaltje. Een klein plantje wat wel uit kon groeien tot een hoogte van 80 cm en schattige paarse bloemetjes heeft. Deze Fijnstraal had het zo naar haar zin dat ze zowat de hele border veroverde. Er staat nog iets paarsigs tussendoor te bloeien en er piept nog een hardrose bloemetje van een ooievaarsbek tussen de lila pracht maar verder is alles overwoekerd. Zelfs het tuinlicht in de border is niet meer zichtbaar door deze dame en daar moest en halt aan toe worden geroepen.
Ik had natuurlijk al veel eerder moeten ingrijpen, maar dan staat zo'n plant zo overdadig te bloeien dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen, maar vandaag stond het op de agenda. Niet alleen wat snoeiwerk maar ook eens flink onkruid wieden stond er op de lijst. Helaas gooiden muitende kuitspieren roet in het eten. Afgelopen vrijdag gingen die in staking en waren niet genegen om die staking op te heffen ondanks lekkere smeersels en liefdevolle aandacht. Dit was geen fijn kadootje! Strompelend verliet ik vrijdag het kantoorpand om thuis op de bank te ploffen met een maar een wens: Een grote dosis pijnstillers.
Dochter googlelde eens even en kwam tot de diagnose: Zweepslag. Wat het ook is/ was en hoe het ook heet zal me een worst wezen, maar knap lastig is het wel. Gelukkig was het vanmorgen bij het opstaan al wat minder en kon ik wat beter lopen, maar van in de tuin werken was geen sprake. Ik deed nog een slappe poging om een stoel bij de Fijnstraal te schuiven om eens ferm de snoeischaar te hanteren, maar een zwerm woedende bijen vloog op en verzocht me dringend om ergens anders te gaan snoeien en hun hun nobele werk te laten doen. Vooruit dan maar.
Het was zonde om niet van dit mooie weer te genieten dus ik legde de stakende kuit op een andere stoel en ging een toertje haken. De deken is bijna klaar, nog twee-en-een-halve toer vasten en dan is hij af, op een paar draadjes wegstoppen na. Nu is het binnen op de bank al een hele hijs met zo'n lap op schoot maar dan kan ik het grootste deel nog op de bank laten liggen. Op een tuinstoel gaat dat niet en daarom begon ik alvast aan een ander project.
Toen nichtje laatst de omslagdoek kreeg heb ik mijn schoonzus beloofd er voor haar ook eentje te maken. Ik had nog een bon van een webwolwinkel in Almere die elke laatste zaterdag van de maand een soort van wolmarkt heeft met allerlei aanbiedingen en daar had ik de laatste zaterdag van augustus al mooie blauw garen gekocht van stylecraft en was het dus heerlijk om met een bolletje wol en een haaknaald met het lamme pootje op een stoel een beginnetje te maken van een nieuwe omslagdoek.
En zo kon ik toch heerlijk genieten van dit nazomerweer kadootje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten