zaterdag 16 september 2017

Herfst

Ik heb geen idee wat er met de zomer is gebeurd. Zomaar ineens is ze weg! Mooie boel is dat.
Als kind had ik een boek met 100 voorleesverhalen en in een van die verhalen was de zomer ook ineens weg. Alle dieren in het bos in paniek omdat eentje van hen geen goed afscheid had kunnen nemen. Om een lang verhaal kort te maken, een van de dieren ging op zoek naar de zomer, haalde haar over om nog even terug te komen en natuurlijk kwam ze nog voor een dag of wat en ze leefden nog lang en gelukkig. Het was een van mijn lievelingsverhalen, ik kon er geen genoeg van krijgen.

Soms zou je willen dat verhalen tot leven komen. In dit geval, kon je er maar op uit om de zomer te verleiden nog even terug te komen, maar helaas we kunnen veel tegenwoordig, maar het weer veranderen dat kunnen we niet en dat is misschien maar goed ook.

Dan de herfst maar verwelkomen. Ik hou van alle jaargetijden maar de herfst is echt wel een beetje favoriet met al die mooie kleuren in de natuur. Toen we deze week door de Achterhoek en het Salland reden was al goed te zien dat de herfst op de stoep staat. Hier en daar beginnen de bomen al prachtig te kleuren, het ruikt echt al naar herfst buiten en het wordt natuurlijk elke avond een klein beetje vroeger donker. Oké, vooruit dan maar, geen verlangen meer naar de zomer maar de herfst verwelkomen.

Na ons tripje moest bij thuiskomst echt de kachel aan, het was maar 18 graden in de kamer en dat vind ik toch echt te fris. Het regende dat het goot echt helemaal niet leuk. Goed weer om het thuis gezellig te maken. Ik zette een grote pan met schenkel, allerhande kruiden en een plens water op en trok een krachtige bouillon waar ik later een heerlijke pan soep van maakte. Ook de eerste stamppot van het seizoen deed zijn intrede. Heerlijk!

Het voordeel van nog vakantie hebben was dat ik in de middag, bij daglicht, heerlijk een paar uurtjes kon haken aan mijn deken. Alle zwarte tussen banen heb ik er nu aangehaakt en nu ben ik bezig om die vijf lange lappen aan elkaar te zetten. Dat is een gezellig werkje, maar ook best nog wel een klus.

Ik heb nu bijna vier banen aan elkaar en zit te puffen van jewelste alsof de zomer zojuist toch weer is gearriveerd. De kachel kan weer uit, want het is best warm met zo'n lange lap deken op je schoot. Toch ga ik lekker door want het zou fijn zijn als hij dit weekend aan elkaar zit. Dan kan ik daarna de rand er aanhaken en dan is hij af. Dan ligt dochter er deze winter in elk geval lekker warm bij. (Al deed ze dat natuurlijk al) ☺



Update zondagmorgen: alle banen aan elkaar! 

2 opmerkingen:

  1. Goed gedaan! En een mooi resultaat. Zo is 't toch je eigen originele deken geworden en al die liefde en aandacht zal je dochter vast ook nog eens extra verwarmen :-)
    O, en wat een geweldig verhaal! Ik hoorde dat de zomer nu ook nog even terug komt. Fijn! Ik wil nog wel even nazomeren!
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, wat is ie mooi! Mooie diepe kleuren en die zwarte banen geven nog wat extra cachet...
    Bij ons gaat de verwarming ook bij tijden aan, al naar gelang de zon er is of niet. Het is nogal wisselend hè...

    BeantwoordenVerwijderen