In het weekmenu staat er voor vandaag een nieuw gerecht gepland. Pompoenfrittatta met blauwschimmelkaas. Dat zag er lekker uit op het plaatje van het kooktijdschrift en wordt grotendeels in de oven gemaakt - kind kan de was doen - en het is gezond. Past bovendien ook in mijn goede voornemen om wat minder vlees te eten. Daarbij zou een kool/wortelsalade komen.
Je trekt je schort aan, leest het recept nog eens goed door (door ondervinding wijs geworden want geheid dat je anders wat vergeet en duikelt alle ingrediënten op. Toen ging het mis. Blijkt dat je een cruciaal ingrediënt niet hebt gekocht. Stommerd!
En dan? Wat doe je dan? Je kunt je jas en je schoenen aantrekken en naar de dichtstbijzijnde supermarkt stekkeren om het gemiste ingrediënt in te kopen. Je hoort de wind om het huis gieren en de regen tegen het raam aan slaan. Hmmm toch maar niet. Die pompoen kun je lang bewaren en de kaas zit ook goed ingepakt en is nog ruim een week houdbaar, dus dat kan best een andere keer.
Maar een mens moet toch eten. Nu kun je hier aan de rand van Amsterdam heel gemakkelijk bij thuisbezorgd.nl op de website kijken waar je trek in hebt en een paar muisklikken verder en een betaling met Ideal zorgen er dan gemiddeld drie kwartier later voor dat er een brommertje de straat in komt rijden met jouw eten. Soms is dat heel erg fijn en lekker, maar vandaag even niet. Vandaag wou ik zelf achter de pannen. Gewoon even lekker snijden, roeren en van dat soort dingen. Dat is gewoon fijn na zo'n intensieve dag waarin je voornamelijk hebt zitten luisteren en praten.
Dan maar eens neuzen op het weekmenu. Kunnen we nog iets omruilen. Helaas het gehakt voor morgen ligt nog stijfbevroren in de vriezer en hetzelfde geldt voor het vlees voor vrijdag. Wel ligt er in een hoekje van de vriezer nog een zakje met ongeveer een half onsje spekblokjes. In de groentela vindt je nog een half doosje champignons en in de fruitschaal een rode paprika. Uien heb ik altijd in huis en in de uienbak vond ik ook nog een stuk prei. Bladerdeeg was ook voorhanden in de vriezer - altijd handig om op voorraad te hebben - en er waren nog de eieren die eigenlijk in de frittatta hadden gemoeten.
Een mens blijkt toch meer op voorraad te hebben dan ie denkt. Ik snipperde de ui en sneed de paprika in blokjes. Bakte de spekblokjes wat uit en deed daar de ui en de paprika bij en de champignonnen in plakjes. Het stukje prei sneed ik in kleine reepjes, waste het en liet het meefruiten met het spek/ui mengsel. Ik zocht mijn quiche vorm op, vette hem in en bekleedde hem met het bladerdeeg.
Vier eieren en een flinke scheut kookzuivel werden met wat zout en peper door elkaar geklutst. Het groentemengsel verdeelde ik over het bladerdeeg in de vorm en goot voorzichtig het eiklutsel over de groente. Achter in de groentela trof ik nog een paar plakjes cheddar kaas en die sneed ik in reepjes en legde deze op het ei. Een paar bosuitjes in ringetjes maakten de boel af.
De oven was inmiddels voorverwarmd op 200 graden en hij mocht zo'n 25 minuten bakken. We aten hem samen met de wortel/koolsalade die ik eerst maakte.
Moraal van dit verhaal? Lekker gegeten en alle restjes groente verwerkt. Zo zie je maar weer dat een mens voor een prikkie heel lekker kan koken. Want lekker, dat was het absoluut. De pompoen was wel een tikkie teleurgesteld dat hij niet aan bod kwam vandaag, maar ik heb hem beloofd dat hij zondag zijn entree mag maken.
 |
| Ziet er niet echt uit als een kliko voor restjes toch? |
Ziet er heerlijk uit! Ik ben wel heel benieuwd welk ingrediënt je nu niet in huis had :-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Akkelien