Opgeruimd!

Ziezo het huis is weer ontkerst! Het is weer schoon, fris en oogt veel ruimer nu de kerstboom eruit is. Al was dat maar een klein ukkie van zo'n 80 centimeter en stond hij netjes in de hoek op een tafeltje, zo'n boompje neemt toch ruimte in! Ook het kerstdorp is weer ingepakt en brengt de komende maanden door in een nis van ons bijkeukentje.

Altijd weer een flinke klus om die kerstboel weer op te ruimen en eigenlijk niet een van mijn favoriete klussen, maar goed, de kabouters doen het niet dus ik moest aan de bak. Het is ook wel weer lekker zo'n opgeruimd huis.

De planten, die tijdelijk in de logeerkamer hadden gelogeerd vanwege het kerstdorp op de vensterbank, mochten weer naar hun eigen plek terug. De meesten hadden het prima naar de zin gehad daar, maar waren blij weer op de oude plek terug te zijn. Toch had ik wat kale plekken omdat we in december wat armetierige planten hadden weggegooid. Daar wacht ik altijd zo lang mogelijk mee, ik probeer kost wat het kost de patiënt een beetje op te lappen, maar mijn echtgenoot is daar minder teerhartig in en gooide ze in de kliko, waar hij gelijk in had want het was ook niks meer.

Gelukkig kon ik nog voor sluitingstijd even naar het tuincentrum om wat groen in te slaan. Anders is het wel een hele kale boel. In het tuincentrum was het ook bijna ontkerst. Op de plaats waar we een maand geleden het kerstboompje uitzochten stonden nu grote tafels met helleborussen in prachtige kleuren, varierend van roomwit tot aan oudrose.

Hier en daar stond een kar met nog wat kerst restspullen en alles afgeprijsd met 60% korting. De klanten waren niet erg geïnteresseerd in kerstrestjes. Die waren net als ik op zoek naar wat groen voor binnen. Ik kon het niet laten en snuffelde toch even tussen de afgeprijsde spullen en vond nog een kersthuisje nu voor maar 3,20 euro. Die kon ik niet laten liggen.

Ik kreeg gezelschap van een moeder met dochter. Moeder, lang en slank, (hoog op de benen) in een prachtige vuurrode tule rok, die om haar benen waaierde bij iedere stap die ze deed. En wat voor benen. In de kar zat een blond, ongeveer vijfjarig elfje gezellig te kwekken. Zij had wel oog voor de grote, plastic sneeuwman met licht, maar dat vond moeders niet zo'n goed idee en duwde de kar resoluut richting de binnenkas.

Bij de binnenplanten was het druk. Blijkbaar waren er meer mensen met een kale vensterbank en werd er nieuw groen uitgezocht. Ik zocht naar een cyclaam maar die was er niet. Wel vond ik een leuk groen plantje met wuivende bladeren. Hup in de kar en ook een witte azalea en een donkerrose mini orchidee mochten in de kar. Nog wat voeding erbij en klaar was ik.

 

Nu is het altijd leuk om bij zo'n tuincentrum even rond te kijken. Niet alleen naar de spullen maar zeker ook naar de mensen die de spullen staan uit te zoeken. Een jong en een wat ouder stel, allebei op zoek naar een mooie combinatie van plant en pot. Het contrast van de smaak van beide stellen was groot, maar de discussie precies hetzelfde. Bij allebei hoorde ik de man zeggen; denk je niet dat dit in de weg gaat staan en hoe denk je die grote pot de trap op te krijgen? Ja, de meeste Amsterdamse huizen hebben smalle trappen! Overigens zag ik later allebei de stellen met pot en plant bij de kassa dus blijkbaar hadden allebei de dames hun vent kunnen overtuigen dat de plant  niet in de weg zou staan en dat hij heus wel boven zou komen. Grappig!

Ondertussen waren moeder en dochter ook druk bezig om kamerplanten uit te zoeken. Er stonden er al heel wat in de kar en ik hoorde moeder zeggen, nu alleen nog een hangplant en ze pakte een hedera van de plantentafel. Het elfje in de kar bekeek de plant met priemende blik en zei toen: Die hebben we al gehad en die heb je pas nog opgeruimd omdat ie in de weg hing, dus doe maar niet. Waarop moeder de plant terugzette en naar de kassa afdroop!

Die gaat een grote carrière als opruimcoach tegemoet voorspel ik hierbij!