Cuijp en Klaar!

En zo zijn de eerste twee weken van januari al weer om. Morgen is het de 15e en wat gaat het hard. Neem nou zo'n weekend, vanaf het moment dat ik vrijdag over de drempel stapte na een leuke werkdag vloog de tijd om en nu is het weekend al haast weer voorbij.

Ik heb hem wel goed besteed, dat weekend. Met eerst gisteren een bezoek aan de kapper en daarna de zaterdagse boodschapronde. Toen even snel een heerlijke pan linzensoep gemaakt en daarna de metro en een trammetje gepakt naar de Albert Cuijpmarkt. Dat blijft altijd leuk om te doen en ik had een goede reden want ik had wat fournituren nodig en op de Cuijp zit Jan de Grote Kleinvakman. Werkelijk waar, daar verkopen ze alles wat met fournituren te maken heeft. Rijen knopen en bandjes, strikjes, naalden, je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het.

Ik moest knopen hebben. Knopen voor een bordeaux rode blazer omdat daar van die metalen wiebelknopen opzitten en de knopen aan de mouw maken een hoop herrie als ik zit te werken aan mijn bureau. Dan hoor je continue het getik van die knopen op het blad. Gek word ik daar van en daarom heb ik die blazer nooit meer aan wat natuurlijk hardstikke zonde is. Voor 3,15 euro kocht ik nieuwe knopen. Nu ze er alleen nog even aanzetten en ik kan mijn blazer weer aan.

Naast dat het leuk is om knopen uit te zoeken en al die andere spulletjes te bekijken is het ook leuk om het winkelend publiek te aanschouwen. Mensen in allerlei soorten en maten komen daar en alles in een heerlijk, gemoedelijk Amsterdams sfeertje. Ik hou er van!

Om dat we toch op de Cuijp waren vulde ik ook nog maar even de kruidenvoorraad aan bij de Peperbol. Ook al zo'n leuke winkel waar ze kruiden, thee, snoep en drop en keukenzaken verkopen zoals oestermessen, theepotjes en nou ja eigenlijk alles om in een keuken te gebruiken. Ik koop daar bijvoorbeeld een zak laurierblaadjes voor 1,25 en dat is echt spotgoedkoop. Ter vergelijking: Afgelopen zomer belde zoonlief vanuit Parijs. Mam we lopen hier op een kruidenmarkt met zoveel kruiden dat wil je niet weten dus als je nog wat nodig hebt dan kan ik het voor je meenemen. Ze zouden nl twee dagen later in Amsterdam arriveren. In mijn argeloosheid zei ik ach neem een zakje laurier mee. Twee dagen later bleek een lullig zakje laurierblaadjes 5 euro te kosten. Dus nu is het hier de gevleugelde uitspraak: geniet van de soep/stoofschotel/rode kool want de laurier die er in zit is van Parijs goud!  Nee dan hier op de Cuijp. Laurier en andere kruiden allemaal voor een prikkie!

Manlief was ook mee en we maakten van de gelegenheid gebruik om meteen maar even op stap te gaan voor cadeautjes voor Pietertje. Tenslotte verwachten we hem al over 5,5 week. Het gaat echt opschieten. Na een harinkje op de markt tramden we terug naar de Bijenkorf waar we een boodschapje moesten doen en gingen toen gauw naar huis om daar weer verder te gaan aan het Dikkie Dik dekentje. Het is nu bijna af. Alleen de rand met de cashmere wol moet ik er nog om heen maken, maar nu moet het eerst even geblockt worden. Zodra dat klaar is haak ik het laatste randje eromheen en kan hij op de post. Dat hummeltje moet natuurlijk direct onder een lekker dekentje slapen als hij wordt geboren. Onder oma's dekentje! Foto's komen later.

Vandaag ben ik begonnen aan een vestje met capuchon. Het boordje heb ik opgezet. Erg ver ben ik nog niet gekomen want ik werd behoorlijk geplaagd door slapende handen. Daar heb ik soms weken geen last van en ineens is het er weer. Ik snap er niks van.

Hebben jullie dat ook medehandwerksters? Dat je soms na vijf minuten haken of breien al geen gevoel meer in je handen hebt? En wat doen jullie er dan tegen?