Het dekentje voor onze aanstaande kleinzoon is af. Na het blocken wilde ik de rand er aanhaken met de cashmere maar dat werd een fiasco. Logisch ook want het dekentje is gebreid op naalden vier en op het etiket van de cashmere staat dat het gebreid moet worden met naald 15. Dat is nogal een verschil. Ik begrijp nog steeds niet waarom ze dat in de Franse breiwinkel zo aan schoondochter hebben verkocht. Enfin dat doet er ook niet toe.
Heel voorzichtig heb ik het dus weer uitgehaald en er daarom een randje vasten omgehaakt met het oranje van Dikkie Dik. Zo is het een mooi geheel. Helaas krulden na het blocken de randen toch weer op en daarom heb ik een oud maar beproefd middel van stal gehaald. De perslap. Mijn oma die coupeuse was had 40 jaar geleden geen stoomstrijkijzer tot haar beschikking en elk naadje wat onder de naaimachine kwam werd opengeperst met de perslap. Een vochtige doek werd over de naad gelegd en daar werd dan met de hete strijkbout overheen gegaan. Prachtige naden kreeg je daar van.
De perslap is allang ter ziele en daarom nam ik een schone theedoek en legde die over de randen. Met het stoomstrijkijzer heb ik de randen zo glad gekregen. Het is een mooi zacht dekentje geworden waarin ik in elke steek heel veel liefde heb gestopt voor dat kleine mannetje.
Uit Frankrijk komen ondertussen goede berichten. Schoondochter is moe, maar voelt zich verder goed. Het is een enorme buik die ze mee moet torsen. Afgelopen week kregen we een filmpje van haar buik waarin kleinzoon aan het voetballen was. Zo leuk om te zien! Ook kregen we een geluidsappje met daarin zijn hartslag tijdens het bezoek aan de verloskundige. Zo leven we op afstand toch fijn mee.
Verder kregen we een rondleiding door de babykamer per facetime. Trots liet onze zoon alles zien, tot aan de slabbetjes en de knuffels die hij alvast voor zijn zoon heeft gekocht. Als ik dat zo zie dan voel ik me een soort van oermoeder. Zo trots op mijn eigen kind die nu vader wordt en een zorgzame echtgenoot is. We tellen de weken af. Nog ongeveer vijf te gaan.
Dat heb je mooi gemaakt, aanstaande oma! Wat mooi om te lezen, ik geniet helemaal mee, inclusief vochtige ogen ;-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Akkelien
Oh ja, haken gaat misschien wel helemaal niet met cashmere... Maar je hebt het zo goed opgelost en het staat nog pittig ook!
BeantwoordenVerwijderenHet gaat al opschieten met de kleine... spannend hoor... Heerlijk dat we tegenwoordig op verschillende manieren via beeld kunnen communiceren. Ook voor straks, want jullie zullen vast niet iedere maand even naar Zuid Frankrijk vliegen!
Groetjes, Elizabeth