Hij past!

Vanmorgen was eindelijk ons postpakket in Frankrijk afgeleverd! Tjonge dat heeft meer dan twee weken geduurd en vooral omdat de Franse posterijen het pakket eerst op een verkeerd adres hadden afgeleverd.

Gelukkig had ik hem met een track and trace code verzonden zodat je toch steeds ziet waar het zich bevindt. Zoon had gemaild met het depot en vanmorgen hadden ze het dan eindelijk.

Rond half elf kregen we een appje of we konden facetimen want dan konden we live zien hoe Arthur zijn cadeautjes uitpakte. In het eerste pakje zat een boekje van mijn oom en tante in de vorm van een brandweerauto en er zaten wielen onder. Dat viel in de smaak en hij begon direct met het autoboek te spelen.

De rest van de cadeautjes waren niet meer zo interessant. Het papier van de Nijntje trui afhalen was nog wel leuk, want lekker scheuren, maar de trui zelf vond Arthur niet interessant. De kaart die er bij zat was veel leuker.

Gelukkig vonden zijn vader en moeder de trui wel heel erg leuk. Hij werd wel direct gepast en hoewel nog iets te groot kan hij hem al prima aan. Dat hij wat te groot is, is niet erg want nu kon hij hem vanmiddag over een andere trui en zijn tuinbroek aan toen ze lekker naar buiten gingen.

We kregen een filmpje van de kleine man in de speeltuin en dan heb je in een trui toch net even wat meer bewegingsvrijheid dan een jas. Daar ging meneer op zijn nieuwe stappers en in zijn nieuwe trui op de klimtoestellen af. 12,5 maand oud en niks geen baby meer maar een ondernemende dreumes.