Zoom Sint

In de week van mijn verjaardag, begin november, is het altijd traditie om de sinterklaaslootjes te trekken. Tja dat werd dit jaar een beetje lastig want ten eerste vierde ik mijn verjaardag niet en ten tweede was de kans zeer klein dat we sinterklaas met elkaar konden vieren zoals we dat altijd doen. Ik had me er al een beetje bij neergelegd dat het dit jaar een summier sinterklaasavondje zou worden. 

En toen belde mijn broer! Die schat is nog doller op tradities dan ik en die liet zich een sinterklaasfeest door dat ellendige coronavirus niet zomaar door de neus boren. En gelijk heeft hij want hij kwam met een geweldige oplossing. Dit jaar doen wij aan Zoom Sint, Annemarie sprak hij plechtig. En ik zag zijn ogen een beetje ondeugend twinkelen op het schermpje van mijn telefoon! 

Zoom Sint? Ja, we trekken lootjes via een app en maken dan een surprise voor diegene op het lootje en die leveren we af in het huis waar het uitgepakt moet worden. Oké! Dus onze dochter en mijn vader zijn die avond hier, we kunnen dan voldoende afstand houden en hebben maar twee mensen op bezoek. Mijn broer en zijn gezin zitten aan de andere kant van het dorp vol verwachting in hun eigen huis en via Zoom of FaceTime of Teams of wat dan ook, dat regelen die mannen maar, kunnen we dan bij elkaar in de keuken kijken en er live getuige van zijn hoe de surprises worden uitgepakt en hoe de gedichten luiden! 

Een top idee vond ik het! Mijn schoonzus regelde het lootjestrekken per app, mijn vader spoedde zich direct naar de slager om twee schoteltjes met hapjes te bestellen voor de twee adressen en ik begon alvast na te denken wat er op mijn verlanglijstje moest komen te staan. De voorwaarde voor de cadeautjes wensen was wel dat alles online gekocht moest kunnen worden. 

Dat is even niet leuk voor de middenstand hier in het dorp, maar wel zo veilig voor ons en dat is nu even het belangrijkste. Na het lootjestrekken maakten we een lijst van de cadeautjes die nodig waren en ik bestelde (bijna) alles, ook de cadeautjes voor Marseille bij één webshop zodat de pakketbezorger maar 1 keer hoefde te rijden. Dat liep gesmeerd en inmiddels is de doos met sinterklaascadeautjes al gearriveerd in Marseille, zodat zij ook een beetje sinterklaas kunnen vieren. Als ze dat willen en anders pakken ze het met de kerst uit. Ook goed. 

Maar ja toen moest er nog wel een surprise gemaakt worden en daar ben ik niet zo heel goed in. Knutselen op die schaal is niet helemaal mijn ding. Vorig jaar heeft mijn man mijn surprise gemaakt omdat mijn arm toen net gerepareerd was door een kundige chirurg, maar met die smoes kon ik nu niet aan komen. Gelukkig maar!

Mijn man is héél goed in het maken van surprises, die van hem zijn altijd juweeltjes en wat zei de schat deze week toen ik een beetje liep te emmeren over het maken van die surprise: tuurlijk help ik je (lees, maak ik je) surprise! 

En zo geschiedde op deze grijze, koude zondag in november. 

In de maak!