In mijn meituin (4)

Alweer de laatste dag van mei, dus nog net even de tijd om een update te geven over de meituin. Tjonge wat groeit alles hard in deze maand. Zeker met het mooie weer van afgelopen week.

Een jaar of twee geleden vroeg mijn tante of ik soms haar pioenroos wilde hebben, want hij hun in de tuin paste hij niet meer. Ik zei volmondig ja, want mijn eigen pioenroos had de geest gegeven. Ze zouden hem voor me uitgraven, in een pot zetten en meenemen bij de eerstvolgende gelegenheid. Naief als ik was dacht ik een potje te krijgen met een pioenplantje er in. Dat bleek iets anders toen oom en tante kwamen aansjouwen met een flinke groene bak met daarin een eigenwijze dame. Ze was dus veel groter dan gedacht en ik kreeg haar onmogelijk in het plantgaatje wat ik voor haar bestemd had. Wat te doen? Ik liet haar maar in haar pot en wachtte op de tuinman die de postzegel kwam ophogen, bestraten en opnieuw zou indelen. Dat was in september 2015. Hij bekeek de pioen, die dat jaar als beloning 1 prachtige bloem had laten zien (dat was bijzonder want bij oom en tante was ze al jaren niet in bloei geweest) en adviseerde mij haar gewoon in de bak te laten staan en haar zo af en toe te verwennen met wat mest. Dat deed ik dus maar. In 2016 hadden we al twee bloemen!

Aan het begin van de week keek ik nog eens goed en ik telde drie knoppen. Twee stonden al bijna op uitkomen en afgelopen weekend gingen ze open. Schoondochter en ik keken en genoten. So beautiful zuchtte ze en ze zei dat ze ook pioenen in haar bruidsboeket wilde. Dat wordt een tikkie lastig in september vrees ik, maar ach wie weet bloeien Franse pioenen ook wel in september. In elk geval heb ik nu twee prachtige bloemen. Wit met binnenin een hardrose randje. Beeldschoon. Knop nummer drie groeit ook maar die is nog niet zover. Geeft niks want dan hebben we nog wat tegoed.

In de moesbak gedijen de peultjes goed. Sterker nog de eerste peultjes zijn reeds gearriveerd. Zo leuk om te zien. Volgende week eten wij dus peultjes. Ongeveer twee stuks per persoon maar dat mag de pret niet drukken. Nee dat is niet aardig van mij om te klagen over zo weinig peultjes terwijl die plant zo haar best staat te doen. Die peultjes kunnen ook in een salade.

Tot slot nog even een plaatje van mijn witte roos. Het is een schriel struikje en oogt een beetje zielig omdat de luizen hem letterlijk hebben leeggezogen en een aantal kleine groene rupsjes hem geteisterd hebben, maar wat een prachtige bloemen geeft hij toch. Hij geurt heel lichtjes.  

De viooltjes in de potten zijn dit weekend helemaal doorgeschoten tot bossen stro, ondanks het feit dat we steeds met gieters en de tuinslang in de weer waren. Ze zijn helemaal op. Jammer maar niks aan te doen. Tijd dus om binnenkort weer eens een bezoek te brengen aan het tuincentrum om met wat perkplantjes mooie combinaties te maken in de potten. Voor ons zilveren huwelijk kregen we een vvv bon en laat je die nu kunnen besteden in een tuincentrum. 

De kans is dan ook groot dat ik jullie volgende maand weer ga lastig vallen over het wel en wee in mijn postzegeltje, want ook in juni hoop ik gewoon verder te gaan met genieten van al dat tuinspul.