Klaprozen en Seringen

Wat een prachtige dag was het vandaag! Zo'n dag is gewoon een cadeautje waar je extra lang over doet om hem uit te pakken en waar je nog lang van (na)geniet.

Toen ik vanmorgen de deur uit ging zette ik eerst, zoals elke woensdag, de kliko aan de rand van de straat. In dit huishouden doet de heer des huizes dat niet omdat de vrouw des huizes (ikke dus) altijd het pand als eerste verlaat. Toen de bak met de goede zijde naar de straat toegekeerd aan de stoeprand stond liep ik naar de auto en zag dat aan de rand van het huis de klaprozen bloeiden.

Wij wonen op een hoek en sinds een jaar of vier hebben we in deze tijd van het jaar altijd klaprozen langs het huis staan. Ze groeien gewoon in het richeltje wat de straatstenen open laten en leunen genoeglijk tegen de muur. Ineens staan er dan een paar pollen met dikke knoppen en als ze uitgebloeid zijn na een paar weken zijn ze ook zo maar weer vertrokken, alsof ze op doorreis zijn.

Ik ben dol op klaprozen en voel me dan ook altijd vereerd als blijkt dat ze onze muur als logeeradres hebben uitgekozen. Nu vanmorgen met de bloemen net open, met nog randjes douw eraan alsof ze behangen waren met allemaal diamantjes die schitterden in het ochtendzonnetje was het een mooi begin van de dag. Tevreden reed ik naar Almere waar ik bijna van de weg af werd gereden door een idiote taxichauffeur. Gelukkig waren al mijn beschermengelen al wakker want er gebeurde niks al scheelde het niet veel.

Aan het einde van de ochtend moest ik naar Zwolle. Geen vervelend ritje door de polder op deze zomerse dag en toen ik Zwolle naderde zagen de bermen daar ook rood van de klaprozen. Dat was me vorige week helemaal niet opgevallen. Misschien bloeiden ze toen ook nog niet en zijn alle klaprozen in Nederland na een onderlinge afspraak per whatsapp vanmorgen vroeg allemaal tegelijk gaan bloeien. Geen idee of dat zo werkt onder klaprozen, maar prachtig was het wel en op de terugweg mocht ik er nog eens van genieten.

Thuis ging gauw het kantoorkloffie uit en installeerde ik me in de tuin. Met een boek onder de seringenboom die echt doorbuigt van de zware bloemen die er aan hangen. Jammer is dat de bloemen al weer een klein beetje op z'n retour gaan en dat je er eigenlijk maar zo kort van kunt genieten. Van lezen kwam niet veel want terwijl ik de heerlijke geur van seringen opsnoof werd er boven mijn hoofd druk gewerkt. Dikke hommels vlogen af en aan om de nectar uit mijn seringenbloemetjes te halen. Het was een geoliede machine en dat heb ik eens lekker zitten te bekijken. Helemaal zen werd ik er van. Klaprozen en seringen dat is gewoon puur geluk! Niks meer aan doen!