Sinterklaas voorbereidingen

Dit jaar vieren we weer eens ouderwets Sinterklaas met surprises. We zijn met acht volwassenen en twee kinderen die allebei het geloof in de goedheiligman verloren hebben. Een gezellig ploegje en de lootjes zijn inmiddels getrokken.

Dit jaar wilde ik bijtijds beginnen met de voorbereidingen zodat we niet op het laatst in de Sint stress schieten omdat er nog surprises en gedichten af moeten. Voor dat je aan zo'n surprise kunt beginnen moet er een presentje zijn en daarom togen wij gisteren na het boodschappenrondje naar de stad.

Allereerst doken we even bij de Magna Plaza binnen. Het voormalige hoofdpostkantoor van Amsterdam is nog steeds een schitterend gebouw en ook al zitten er meest loeidure winkels in, het is toch leuk om er even rond te kijken. Zeker nu alles weer in kerstsfeer is. Een beetje vroeg maar het is werkelijk prachtig versierd. Ergens boven in de Magna Plaza zit een winkeltje waar ze hele leuke badbruisballen verkopen. Die zijn heel betaalbaar en altijd leuk om te geven en toen we die hadden uitgezocht - een leuk werkje want willen we de pinquin of het varkentje - worstelden we ons door de mensenmenigte heen op naar de Nieuwendijk. Daar haalden we dochter op die om vijf uur klaar met werken was. Terwijl zij zich omkleedde dronken wij een kopje thee in het horecadeel waar ze werkt.

Natuurlijk moet er ook een pakket naar Frankrijk met Sinterklaascadeautjes en gedichten en bij de Hema vonden we leuke dingen die goed met de post mee kunnen. Nu het pasgetrouwde stel in hun eigen appartement woont kunnen ze wel wat extra's gebruiken. Ovenwanten, keuken- en theedoeken, kaarsenstandaards belandden dan ook in het mandje en natuurlijk werd ook de babyafdeling aangedaan want al is Pietertje er nog niet, een slab kan hij straks vast goed gebruiken. Leuk om even lekker te zwijmelen als aanstaanden opa, oma en tante bij al die lieve babydingetjes. Tot zover verliep onze Sinterklaascadeautjes missie gesmeerd. Op naar de volgende winkel.

Vorig jaar in december is er tussen de Kalverstraat en het Damrak een grote vestiging van de Primark geopend. Sindsdien zie je hele volksstammen met die papieren tassen vol kleding door de stad sjouwen en als je naar binnen kijkt zie je een woelende en krioelende mensenmassa waar ik op voorhand de kriebels al van krijg. Het was tot nog toe goed gelukt om deze winkel te vermijden en dat was gelukkig niet heel moeilijk want voor grote maten moet je er niet zijn en dochter komt er ook liever niet.

Nu moest ik wel dapper zijn want op het verlanglijstje van nichtje stond een item van de Primark en aangezien haar lootje was getrokken in dit huishouden konden we niet anders. We lieten ons door de draaideur met de mensenmenigte meevoeren naar de roltrappen, onderwijl vroeg dochter in de gauwigheid nog even aan een loslopende verkoopster op welke verdieping het begeerde cadeau te verkrijgen was, en lieten ons tussen al die mensen in met diverse roltrappen naar de vierde verdieping brengen. Mensenkinderen wat een mensen, wat een kleding, wat een drukte en vooral wat een herrie! We baanden ons een weg tussen de rekken en de mensen en vonden gelukkig al gauw wat we zochten dus op naar de kassa. Gelukkig hebben ze die in grote getale en toen de boel was afgerekend zochten we onze weg weer naar buiten. Voor mijn gevoel had ik in dat halfuurtje een reis van een dag gemaakt. Pff wat een winkel en ik weet heel zeker dat de kans dat ik daar, geheel vrijwillig, nog eens naar binnen ga heel klein is. Daar wil je toch niet dood gevonden worden.

Op naar de Bijenkorf dan maar. Daar was het ook druk, maar aangenamer dan aan de overkant. Helaas vonden we daar niet wat we zochten en daarom besloten we de nieuwe winkel van Hudson Bay met een bezoek te vereren dus op naar het Rokin. Inmiddels was het helemaal donker en brandde de feestverlichting op De Dam en in de straten. Altijd een feestelijk gezicht en dan hangt er ook zo'n gezellig november sfeertje met wat flardjes mist gewikkeld om de lantaarnpalen.

Het Rokin is erg mooi geworden, een knus stukje stad met een ruim trottoir en gezellig bankjes. Ook al is het misschien maar tweehonderd meter van de Dam af het was hier een heel stuk rustiger. Dat was het ook bij Hudson Bay. Eerst even zoeken naar de juiste ingang maar eenmaal binnen bleek het een oase van rust. Geen kip te zien, behalve een ijverige verkoopster die nog maar eens haar glazen vitrine oppoetste. Op de tweede verdieping waren we de enige klanten en we gingen als vanzelf haast fluisteren met elkaar. Een groter contrast met de vorige winkels was niet denkbaar. Enfin dochter slaagde voor de door haar felbegeerde jas en we gingen op naar het Rembrandtplein voor een drankje en een hapje.

Je moet er wat voor over hebben en een strakke planning aanhouden met die Sint inkopen maar gezellig is het wel. Druk ook!

Gelukkig is het vandaag zondag en is het heerlijk om met je alleen maar druk te hoeven maken over de staart van Dikkie Dik. Wel zo rustig.