Op twitter schreef iemand van de week: Als we kippen waren geweest dan waren we allang geruimd! Waarop een ander aangaf, welnee joh dan hadden we ophokplicht gehad! En zo roepen we hier in huis dat we gezellig opgehokt zitten.
Dochter is voorlopig weer even thuis, want in haar kleine studiootje is het zonder contacten met vrienden, werk en studie toch best wel alleen. En zo werkt ze in haar eigen kamer aan haar afstudeerscriptie voor haar master Staats- en Bestuursrecht.
Manlief werkt thuis en heeft zijn kantoor gevonden aan het bureau in de slaapkamer en ik zit gezellig aan de tafel in de huiskamer met uitzicht op de tuin.
Er is contact geweest met het AMC in verband het het verhoogde risico van mijn man en die hebben geadviseerd dat hij gewoon het beste thuis kan blijven. Dochter en ik kunnen wel boodschappen doen als we de voorschriften van afstand houden en handen wassen maar in acht nemen, maar verder ook zo min mogelijk contact met buitenstaanders. Gelukkig mag mijn oude vader wel regelmatig aanschuiven voor een bordje warm eten, mits hij zich natuurlijk ook aan de voorschriften houdt en zich niet ziek voelt. Dat is fijn want anders zou het wel erg eenzaam voor hem worden.
Na twee dagen hebben we al een soort ritme gevonden en gaat het prima. We zijn allemaal nog gezond en we zullen ons even moeten aanpassen. Vooral kijken naar wat er nog wél kan en niet naar wat nu even niet kan. We zitten met zijn allen in hetzelfde schuitje.
Het voordeel van thuiswerken is dan ook dat ik extra kan genieten van de tuin waar nu van alles in bloei komt. In november heb ik nog vlak voor ik aan mijn arm geopereerd werd met horten en stoten flink wat tulpenbollen en krokussen geplant. Daar heb ik nu veel lol van, want de krokussen staan vol in bloei nu.
Elke morgen zie ik ze opengaan en hun hoofdjes naar de zon draaien en als de zon weer weg is uit de tuin dan vouwen ze hun bloemblaadjes weer dicht. Begin maart had ik nog wat viooltjes gekocht. Die heb ik afgelopen weekend in de potten gezet en ook dat is nu een vrolijk gezicht.
Ondertussen bloeien er ook drie narcissen en zijn er behoorlijk wat tulpen opgekomen die over een week of wat weer nieuwe kleuren zullen brengen. Het voorjaar is echt begonnen. Het is ook een drukte van belang qua vogels, niet alleen diverse soorten mezen maar ook hangt er regelmatig een bonte specht aan de pinda's. Wat een mooi vogeltje is dat. Zelfs de halsbandparkieten die normaal de baas spelen over die pinda's hebben ontzag voor hem en storen hem niet tijdens het peuzelen van wat pinda's.
Tot dusver is het opgehokt zitten goed te doen! Alles beter dan op een IC liggen met een buis in je keel!
Dochter is voorlopig weer even thuis, want in haar kleine studiootje is het zonder contacten met vrienden, werk en studie toch best wel alleen. En zo werkt ze in haar eigen kamer aan haar afstudeerscriptie voor haar master Staats- en Bestuursrecht.
Manlief werkt thuis en heeft zijn kantoor gevonden aan het bureau in de slaapkamer en ik zit gezellig aan de tafel in de huiskamer met uitzicht op de tuin.
Er is contact geweest met het AMC in verband het het verhoogde risico van mijn man en die hebben geadviseerd dat hij gewoon het beste thuis kan blijven. Dochter en ik kunnen wel boodschappen doen als we de voorschriften van afstand houden en handen wassen maar in acht nemen, maar verder ook zo min mogelijk contact met buitenstaanders. Gelukkig mag mijn oude vader wel regelmatig aanschuiven voor een bordje warm eten, mits hij zich natuurlijk ook aan de voorschriften houdt en zich niet ziek voelt. Dat is fijn want anders zou het wel erg eenzaam voor hem worden.
Na twee dagen hebben we al een soort ritme gevonden en gaat het prima. We zijn allemaal nog gezond en we zullen ons even moeten aanpassen. Vooral kijken naar wat er nog wél kan en niet naar wat nu even niet kan. We zitten met zijn allen in hetzelfde schuitje.
Het voordeel van thuiswerken is dan ook dat ik extra kan genieten van de tuin waar nu van alles in bloei komt. In november heb ik nog vlak voor ik aan mijn arm geopereerd werd met horten en stoten flink wat tulpenbollen en krokussen geplant. Daar heb ik nu veel lol van, want de krokussen staan vol in bloei nu.
Elke morgen zie ik ze opengaan en hun hoofdjes naar de zon draaien en als de zon weer weg is uit de tuin dan vouwen ze hun bloemblaadjes weer dicht. Begin maart had ik nog wat viooltjes gekocht. Die heb ik afgelopen weekend in de potten gezet en ook dat is nu een vrolijk gezicht.
Ondertussen bloeien er ook drie narcissen en zijn er behoorlijk wat tulpen opgekomen die over een week of wat weer nieuwe kleuren zullen brengen. Het voorjaar is echt begonnen. Het is ook een drukte van belang qua vogels, niet alleen diverse soorten mezen maar ook hangt er regelmatig een bonte specht aan de pinda's. Wat een mooi vogeltje is dat. Zelfs de halsbandparkieten die normaal de baas spelen over die pinda's hebben ontzag voor hem en storen hem niet tijdens het peuzelen van wat pinda's.
Tot dusver is het opgehokt zitten goed te doen! Alles beter dan op een IC liggen met een buis in je keel!
Positief verhaal, fijn dat het vooralsnog goed gaat met jullie!
BeantwoordenVerwijderenEn je tuin is geweldig, heerlijk: zoveel vrolijke kleuren!
Bij alle beperkingen die we momenteel ervaren is het wel heerlijk dat de zon schijnt en we zulk heerlijk lenteweer hebben. Heerlijk om naar zulke vrolijke plantjes te kijken!
BeantwoordenVerwijderen