Praatje (en blaadje)

Het is al weer even geleden dat ik de tijd nam om hier even een praatje te maken. Ondanks de lockdown en het wat saaie leven schieten de dagen voorbij. Ook vandaag weer, op de zoveelste thuiswerkdag, was het voor ik er erg in had al weer zes uur. En dan er achter komen dat we vergeten waren om vlees uit de vriezer te halen. Kun je nagaan. 

Op handwerkgebied ben ik met een aantal dingen bezig. Niks hoeft er snel af omdat het anders misschien niet meer past, alles kan op het gemakje al naar gelang ik er zin in heb. 

Zo heb ik het eerste deel van het blaadjeskussen af. Het is een beetje in elkaar gefrummeld lapje en toen het nog op de pennen stond had ik geen idee hoe dat nou samen met drie andere delen tot een fatsoenlijk kussenhoes moest komen (ruimtelijk inzicht heb ik nooit gehad), maar toen het af was en ik het op een ander kussen had neergelegd zag ik dat het goed moest komen. Als er tenminste geblockt zou worden. 

Het leek heel moeilijk, maar dat viel reuze mee omdat het patroon heel goed uitgeschreven staat en het in feite alleen maar een rechte, een averechte of een omslag op de juiste plaats moet zijn, maar wel leuk om te doen. Binnenkort ga ik aan deel twee beginnen. 

Verder ben ik nog bezig met de vlaggetjes ik moet er negen hebben en er zijn er acht af. Zo'n vlaggetje haken is net lekker voor een klein haakmomentje. Dan nog de letters erop borduren en ze voorzien van een randje en ze aan elkaar maken. Het gaat een cadeautje worden en ik lig ruim op schema!

Als ik wat meer tijd heb in het weekend dan haak ik ook graag een toertje aan mijn Adriana deken. Dat is zo'n fijn patroon. De kleur is te donker om hem in de avond op de foto te zetten, dat zal ik eens overdag doen met voldoende licht. 

Al met al fijne projectjes waar ik ontspannen en met plezier aan werk. 

En toch ga ik binnenkort weer met een ander project starten, want Arthur krijgt een neefje aan de Franse kant van de familie. En aan die Franse kant schijnen ze wel handig te zijn met de naaimachine en kunnen ze borduren, maar breien en haken dat schijnt niet zo te lukken. Toen we het blije nieuws vernamen heb ik even met mijn schoondochter gesmoesd of haar broer en zijn vriendin het leuk zouden vinden als ik een dekentje maak voor de baby. 

Volgens mijn schoondochter zou ik ze daar heel blij mee maken, omdat ze nogal weg waren van het dekentje wat ik voor Arthur heb gebreid (met Dikkie Dik).  Het leuke van handwerken is niet alleen het haken of breien zelf, maar ook het zoeken naar ideeën, patronen en het garen. Ik heb een aantal ideetjes voor een dekentje en binnenkort ga ik maar ergens een tijdslot boeken in een wolwinkel om het garen uit te zoeken. Dat is tegenwoordig gewoon een uitje, maar het is fijner om de wol voor zo'n dekentje in het echt te zien en te voelen. De baby wordt eind september geboren, maar ik heb geen zin om me te haasten en daarom begin ik liever op tijd. 

Kortom leuke handwerkdingen onder handen én in de planning! En mochten jullie nog leuke ideeën hebben voor een babydekentje, geef maar door!