Tuinkraamkamer

Op een koude, maar zonnige dag in februari deed ik een eerste stap naar de lente en zaaide verschillende zomerbloeiers. Stokrozen, petunia's, vlijtig liesjes en afrikaantjes. Ook deed ik het hart van een paprika in een zaaibakje met wat aarde en zaaide ik tomaten. 

Al snel kwamen de afrikaantjes op en de rest kwam er achteraan, de een wat sneller dan de ander, maar het groeide goed. Ook de paprika kwam op maar die legde helaas toch het lootje. 

Een maand later moest er verspeend worden. Een klusje om helemaal zen van te worden in coronatijd, alleen normaal ren je even naar het tuincentrum voor van die papieren potjes, maar nu was alles dicht. Gelukkig moest er iets besteld worden bij de grote blauwe meneer en kon ik die potjes mee bestellen, maar toen ik de plantjes aan het overzetten was bleek dat het er niet genoeg waren en ook waren ze wel heel erg klein. Niet goed op de afmetingen gelet. Wat was het toch fijn om gewoon naar een tuincentrum te kunnen gaan. 

Enfin ik rommelde wat aan met andere potjes en wc rolletjes en gaf ze flink water. Soms was ik bijna te laat en lag de boel slap, maar een flinke sloot water hielp ze er weer bovenop. Op een mooie dag zette ik ze buiten om ze af te harden en s'avonds haalde ik ze weer binnen. Gister vergat ik dat en dus hadden de babies de hele nacht buiten geslapen. Vanmorgen bleek het prima met ze te gaan. Mooi, tijd om ze los te laten en ze in de daarvoor bestemde potten te planten. 

Afgelopen donderdag had ik een halfuurtje gereserveerd bij de tuinafdeling van een grote bouwmarkt, want die hadden leuke aanbiedingen. De komende 14 dagen wordt hier geen vorst meer verwacht en in de tuin hier aan de rand van de stad wordt het s'nachts minder koud dan op het platteland, dus ik dorst het wel aan om wat perkgoed te halen. 

Het was een bijzondere ervaring! Mijn man zei, ik rij wel en wacht op je want officieel mag je maar met 1 persoon naar binnen. Het was best druk met verkeer om die tijd dus het spande er nog om om op tijd te komen, maar precies om half 7 zette mijn man me voor de deur af. Ik liet mijn reservering zien aan de bewaker, ontsmette een karretje en ging als de brandweer het draaihek door. 

Het voelde alsof ik in een soort kwis zat van Ron Brandsteder en ik schoof met mijn kar door de paden. Oh ja hanggeraniums, daar moet ik er zeven van hebben. Hopla, even naar de kleur kijken, want ik wil geen rood, en door naar de fuchsia's en hup door naar de Spaanse margrieten. 

Ik had er behoorlijk de sokken in en stiefelde langs de plantjes en toen ik op een gegeven moment op mijn horloge keek waren er nog maar 10 minuten verstreken. Gas terug dus en een wat rustiger rondje. 

Niet alles wat ik graag wilde was nog voorradig, maar ach dat mag de pret niet drukken. In een rustig tempo rekende ik af en begaf me naar mijn chauffeur. 

Vanmiddag heb ik dus heerlijk in de tuin gewerkt en al die gekochte planten in een pot gezet. Fijn dat het tuinseizoen weer begint. Ook het zaaigoed heb ik in potten gezet, direct al op hun plaats of in al wat grotere plastic potjes die ik nog van vorig jaar had. De petunia's had ik veel te dicht op elkaar gezaaid en dat was een heel dicht bosje geworden en dat was nog een klusje om die plantjes te ontwarren en te verspenen. Ik heb er binnen geen plek meer voor dus nu staan ze redelijk beschut op het bankje tegen de schuur. 

Ik hoop maar dat ze het niet te koud krijgen vannacht, het zijn eigenlijk nog maar peutertjes. Nou we zullen het zien! 

Pot vol blommen!