Toos Werkeloos

Al bijna zes weken ben ik nu werkeloos. Zelf vind ik het meer "in between jobs" want dat klinkt een stuk leuker dan werkeloos zijn. Al ben ik voor het UWV natuurlijk wel degelijk werkeloos!

Een week voor de uitdiensttredingsdatum kun je je aanmelden bij het UWV door in te loggen in "Mijn UWV" met je DigiD op de website voor particulieren van het UWV. Eigenlijk zijn al je gegevens dan al bekend al moet je natuurlijk wel zelf de datum van de 1e werkeloosheidsdag invoeren. Wat me verbaasde is dat ze wel naar de reden vroegen van het einde van het dienstverband, maar niet naar een kopie van de vaststellingsovereenkomst. 

Al vrij snel kreeg ik bericht dat de uitkering aan mij was toegekend. Vanaf het moment van ondertekening van de vaststellingsovereenkomst was ik vast van plan om er alles aan te zullen doen om per 1 juli weer een baan te hebben, zodat ik geen uitkering hoefde aan te vragen. Dat liep even anders. Inmiddels voel ik me niet meer schuldig over die uitkering. Ik ben begonnen met fulltime werken vanaf mijn zestiende, direct na het behalen van mijn mavo diploma ben ik op bij een handelsfirma gaan werken en dus heb ik al bijna 40 jaar mijn sociale premies betaald en is het niet zo erg dat ik nu even gebruik maak van deze regeling. 

Alles gaat digitaal bij het UWV.  Je moet bijvoorbeeld je cv aanleveren. Mooi, dacht ik, want ik had juist een heel mooi cv gemaakt en was zelfs voor de profielfoto naar de fotograaf gegaan. Het resultaat zien jullie inmiddels op dit blog. Helaas lukte het niet om mijn gelikte cv te uploaden in het systeem. Dat moest ik nog ouderwets, veldje voor veldje, invullen. Grappig was dat mijn functie van HR Adviseur niet herkend werd. Dat heet bij het UWV nog gewoon personeelsfunctionaris. Van de functie casemanager moesten ze al helemaal niks weten. Dat was grappig want juist in die functie heb ik heel veel te maken gehad met het UWV. 

Toen dat allemaal netjes ingevuld was kreeg ik documenten die ik allemaal moest doorlezen en moest afvinken en ik moest een werkplan aanleveren. Wat ging ik er aan doen om weer aan het werk te gaan? Nou dat was op dat moment heel simpel want die dag had ik mijn nieuwe arbeidsovereenkomst getekend. Tevreden gaf ik dat door bij het vakje wijzigingen opvoeren en dacht dat het UWV daar ook blij mee zou zijn. 

Dat waren ze ook maar ik moest toch nog blijven solliciteren tot aan 1 september. Prima dan doen we dat. Gelukkig had ik die week nog contact met diverse andere bedrijven waar ik ook gesolliciteerd had en kon dat dus netjes opvoeren. Ik had aan mijn verplichtingen voldaan en in augustus zag ik wel weer. 

Eind juli kreeg ik bericht dat er een telefoongesprek zou volgen met een medewerker van het UWV. Dat was een heel aardige dame. Ze feliciteerde me direct met mijn nieuwe baan, maar vroeg wel waarom het pas per 1 september was. Toen ik vertelde van het overlijden van mijn lief, de sollicitaties die ik al had gedaan en dat het belangrijk was om even twee maanden alleen rouwarbeid te verrichten en wat uit te rusten om straks goed te kunnen starten bij mijn nieuwe werkgever, was ze heel meelevend en gaf direct aan dat ze me vrijstelde van sollicitatieplicht. Het was een prettig gesprek en een paar uur later stond er al een verslag met de bevestiging in mijn werkmap. 

Heel vaak hoor je dat het contact met het UWV een drama is en dat je te maken krijgt met onbeschofte medewerkers. In mijn geval was dat beslist niet zo. Het was vriendelijk en menselijk. Als casemanager had ik ook veel contact met het UWV en doorgaans waren dat ook prima gesprekken met aardige medewerkers. In al die jaren zijn de vervelende gesprekken met onbeschofte medewerkers op de vingers van één hand te tellen. En als het echt uit de hand liep dan diende ik een klacht in! 

Het geeft wel rust dat ik nu geen inspanningen meer hoef te doen tot 1 september en dat ik nu een beetje vakantie kan vieren. Hoewel er eigenlijk niets te vieren valt en het vakantiegevoel ver te zoeken is. Ik ben al blij als de verdrietgolven wat lager zijn en ik de dag een beetje doorkom. Alles wat beter gaat is meegenomen. 

Vanmorgen had ik wel een genietmomentje toen ik de was ophing en het in de tuin nog heerlijk koel was en ik met een kopje koffie zat. Ook gisteren was een redelijke dag met een aantal genietmomentjes want gistermiddag mocht ik op de kinderen van mijn nichtje passen. 

Ze zat nogal omhoog met oppas en ik had haar aangeboden om als het nodig was in te springen. Zo kwam het dat ik gistermiddag een moeilijke puzzel heb gemaakt met een eigenwijze damespeuter van 3 met met een baby van 6 maanden op mijn schoot die op een bijtring aan het knabbelen was en me zo af en toe zijn allerliefste lach schonk. We bouwden een hoge toren met de blokken, gingen een parkje om en keken bij de hertjes, cavia's, geiten, varkens en konijnen in de stadsboerderij en natuurlijk moest er voorgelezen worden. 

Plakkerig van alle baby- en peuterkusjes kwam ik moe maar zeer voldaan weer thuis gisteravond. Moe maar tevreden dat ik als Toos Werkeloos tóch een nuttige bijdrage heb kunnen leveren! 😉