Een koffer met zand!

Heel lang geleden, toen we zelf nog geen kinderen hadden, heb ik ooit eens een tip gelezen voor grootouders om voor de kleinkinderen een tijdelijke, verplaatsbare zandbak te maken. Nu Arthur hier drie weken komt logeren, waarvan de laatste week met zijn ouders leek het me een goed idee om daar eens werk van te maken.

Toen onze zoon een jaar of 1,5 was maakte mijn man een mooie zandbak van hout voor hem, met een deksel en bankjes aan de zijkant om op te zitten en zandtaartjes op te bakken. Die zandbak heeft jaren dienst gedaan, ook voor onze dochter, maar op een gegeven moment was het hout echt vermolmd en waren de kleutertjes uitgegroeid tot pubers die er niet over peinsden om nog in de zandbak te spelen. Logisch en werd de zandbak geruimd en daarvoor in de plaats kwam er een houder in de grond voor de droogmolen. 

Voor een vierjarige is het natuurlijk heerlijk om met zand te spelen en dus had ik bedacht dat ik die oude tip eindelijk ten uitvoer ging brengen. Daarvoor had ik een oude koffer nodig, zo'n koffer met zo'n hard deksel. Ik was van plan om daarvoor een bezoek te brengen aan een kringloopwinkel, maar toen ik in de laatste weken van mijn dienstverband dit idee besprak met wat collega's riep één van hen dat zij nog zo'n oude koffer had waar het slot van kapot was. Ze was juist van plan om hem naar de stort te brengen, maar nu mocht ik hem hebben en op mijn laatste dag stond hij op me te wachten. 

Bij de bouwmarkt kocht ik voor € 2,50 een zak van 25 kilo speelzand en sjouwde dat de tuin in. Bij de @ction kocht ik een setje met een schepje en een emmertje en vanmorgen kon het feest dus beginnen. 

De zak met zand heb ik in de ene helft van de koffer gelegd en opengeknipt en aan de andere kant, onder het netje dat je dicht kunt ritsen, heb ik de emmer, schep, hark en de auto's gestopt. In eerste instantie vond Arthur het niks, ja het was een mooie zandbak, maar er vlogen allemaal bijen en hommels in de tuin en dat vond hij erg griezelig. Uiteindelijk won de nieuwsgierigheid en ging hij er toch mee spelen en werd het een groot succes. Hij zegt nu steeds geruststellend tegen mij dat de bourdons en de bijen très gentil zijn en niets doen. Dat beaam ik dan steeds en zeg dat ze alleen maar naar de bloemen willen om daar lekkere honing te halen. 

Hij heeft heerlijk gespeeld en er ging een klein zandmannetje in bad. Na het spelen ging de koffer dicht, de rits doet het nog wel en als hij over drie weken weer naar Frankrijk is dan rij ik de kofferzandbak zo de schuur in. 

Er is maar één nadeel! Deze oma haat het als er zand op de vloer ligt met al dat geknoers onder je voeten en dus moet oma na het badderen en het voorlezen eerst stofzuigen voordat ze aan de koffie kan! Maar dat heeft ze er graag voor over!