Souvenir

Zaterdagmiddag reed de Thalys het centraal station in Amsterdam uit en nestelden dochter en ik ons behaaglijk in onze stoelen met een boek. Ruim drie uur later stapten we uit in Parijs, liepen het lange perron af en daar aan het begin van het perron stond Arthur met zijn Franse Opa op ons te wachten. Het was een enthousiast weerzien en we kregen een dikke knuffel van de kleine man en een hartelijke begroeting van zijn Papy. 

Terwijl we richting de metro liepen pakte Arthur mijn hand en vroeg (in het Frans) oma, ben je verdrietig? Die vraag had ik al niet zo snel verwacht en ik vertelde hem dat ik op dat moment niet verdrietig was. Hij stond abrupt stil, keek me verontwaardigd aan en zei: maar je bent toch verdrietig omdat opa dood is! 

Ja dat klopt helemaal zei ik, maar nu ben ik blij omdat ik jou zie! Hij keek me nog eens goed aan, maar nam met dat antwoord genoegen en vervolgde zijn weg. 

We hadden de zijn Franse opa en oma voor het laatst gezien toen ze op de uitvaart waren en dus was er veel bij te praten. We zaten fijn in de schaduw op het balkon, werden getrakteerd op een heerlijk diner en het was erg gezellig. 

Het was maar 1 nachtje en gistermorgen om 11.30 uur kwam de taxi om ons weer naar het station te brengen, maar nu met Arthur tussen ons in. Op het Gare du Nord stond de Thalys al klaar, maar moesten we even wachten tot we konden instappen. Dat mocht al gauw en even later verlieten we Parijs weer. Arthur is het gewend om lange treinreizen te maken en vermaakte zich met het dinosaurus stickerboek dat ik voor hem gekocht had. Ik kreeg het verzoek om een sticker los te maken van het stickervel en hij plakte hem op en maakte er een heel verhaal bij. De tijd vloog om!

Natuurlijk moest er geluncht worden en papy en Mamy hadden ons een heerlijke lunch meegegeven met een quiche, een Flan de Paris en wat kaas en zo zaten wij als echte Fransen heerlijk te lunchen. Sorry voor de kruimels lieve medewerkers van de Thalys. We hebben ze zo goed mogelijk proberen op te ruimen maar hadden geen stofzuiger bij de hand. 

Thuis gekomen was het alsof de kleine man nooit was weggeweest. Hij ging even zijn bed inspecteren, en jawel het Spiderman dekbedovertrek lag erop en ging heerlijk spelen. Om het een beetje makkelijk te maken aten we frietjes en na het eten gingen we de planten in de tuin water geven. Arthur is gek op bloemen en vindt de tuin prachtig. Wel is het als stadsjongetje even schrikken als een spin een groot web heeft geweven en daarin zit te wiebelen. Brr dat is eng, gauw naar binnen. Nou dat zal vanzelf wel wennen hoop ik, want er wonen nu eenmaal spinnen in de tuin. 

Na een lekker bad met veel schuim ging hij tevreden slapen en vanmorgen om 7.10 uur kwam hij naast me liggen. Klaar om aan de nieuwe dag te beginnen. Mij goed slapen oma, jij ook? Van onze zoon kreeg ik de "opdracht" om in deze weken hem zo goed mogelijk Nederlands te leren. Ook dat gaat vast lukken. 

We hebben het allerleukste en allerliefste souveniertje uit Parijs meegenomen!