Blue Monday

Blue Monday vandaag en hoewel het in de grote boze buitenwereld op dit moment best somber is, had ik daar geen last van. Het was een gewone werk maandag die ik thuis doorbracht. Al vroeg kreeg ik bezoek van de achterbuurpoes. Ik zag haar over de schutting springen en toen op de tuintafel naar de vensterbank voor het raam schuiven. Dan moet de achterdeur open en moet er even geknuffeld worden. 

Tegenwoordig komt madam ook even binnen, loopt al kopjes gevend een rondje door de kamer en komt dan nog even langs mijn benen strijken en verlaat dan weer tevreden het pand. Ik ben erg blij met zoveel extra liefde. Zomaar gratis en voor niks. 

Tegen etenstijd belde zoonlief met Arthur want die wilde oma Poes spreken! Waar dat nu ineens vandaan komt? Oma Poes? Hij weet niets van de achterbuurpoes bezoeken! In elk geval had ik een gezellig gesprekje met mijn kleinzoon en liet hij me zijn nieuwe helikoptertje en vliegtuigje zien. We zongen nog even van papegaaitje leef je nog, want dat is nu zijn favoriete liedje en hij roept dan zelf het hardste poef aan het eind van het lied. Die poef stellen we altijd nog even uit en hij verkneuterd zich al bij voorbaat. Voordat de telefoon doorging naar opa kreeg ik nog een bisous en op mijn ik hou van jou kreeg ik ook  "iek ou van jou" terug. Met zoveel liefde is het een gouden maandag! 

Helaas kon ik niet verder met zijn trui omdat ik een spier verrekt heb in mijn schouder, dat heb je met die oude oma's die kunnen niks meer. Met een paar dagen rust is het vast weer over en gelukkig lag er nog een nieuw boek op me te wachten. 

Steun je locale boekhandel was vorige week steeds op de radio te horen en omdat ik boekhandels een warm hart toedraag was ik daar snel voor te porren. Weliswaar had ik met mezelf afgesproken geen papieren boeken meer te kopen omdat een boekenkast die vol zit geen elastieken wanden bezit en ons huis ook niet, maar in geval van nood moet je van je principes afwijken en zo bestelde ik vrijdag een nieuw boek en zaterdag kwam de post het al brengen. 

En dus liet ik het bad vollopen, gooide er een scheutje Chanel nr 5 badschuim in (een zuinig bewaard verjaarscadeautje van jaren terug), smeerde een maskertje op mijn kop en ging met "Wen er maar aan" van Maike Meijer languit in het schuim liggen. Altijd weer even een gedoetje om te zorgen dat het boek niet nat wordt en je bril niet beslaat, maar als je dan eenmaal geland bent, nou dan lig je ook fijn hoor! 

Nee van een Blue Monday was hier absoluut geen sprake. Gelukkig maar!